Deadnettlepan - Soul In Sadness

Light hurts in my eyes and the room is much too small

No one hears me cry and the wall laughs at me

No breath in my chest, there’s never enough air to breathe

Hidden, so no one can see, I am trapped again

Light hurts in my eyes, colours burst and shades erase

Cold taste fingertips and not able to release

Windows closed and black, night and day seems all the same

Hidden, so no one can see in my deadnettlepan

Walls are getting close and my mind feels dumb and sick

No more images!

Mechanical self-destruction!

Life flows easily when you tell your heart to stop

Hidden, so no one can see, I fall down again

Sometimes I fell like the world outside might not exist

Every scream is swallowed in my lungs

And I feel like today I woke up dead again

No one can tear me out

Sometimes I feel like the world outside runs much too fast

Every thought is swallowed in my mind

I wake up and I only see my deadnettlepan

No one can tear me out

Licht doet pijn in mijn ogen en de kamer is veel te klein

Niemand hoort me huilen en de muur lacht me uit

Geen adem in mijn borst, er is nooit genoeg lucht om te ademen

Verborgen, zodat niemand het kan zien, ik zit weer vast

Licht doet pijn in mijn ogen, kleuren barsten en tinten worden gewist

Koude smaak vingertoppen en niet in staat om los te laten

Ramen gesloten en zwart, dag en nacht lijken allemaal hetzelfde

Verborgen, zodat niemand kan zien in mijn dovenetelpan

Muren komen steeds dichterbij en ik voel me dom en ziek

Geen afbeeldingen meer!

Mechanische zelfvernietiging!

Het leven stroomt gemakkelijk als je je hart zegt te stoppen

Verborgen, zodat niemand het kan zien, ik val weer naar beneden

Soms voelde ik me alsof de wereld buiten misschien niet bestond

Elke schreeuw wordt ingeslikt in mijn longen

En ik heb het gevoel dat ik vandaag weer dood wakker werd

Niemand kan me eruit scheuren

Soms heb ik het gevoel dat de wereld buiten veel te snel gaat

Elke gedachte wordt in mijn hoofd geslikt

Ik word wakker en ik zie alleen mijn dovenetelpan

Niemand kan me eruit scheuren