När Helvetet kallar - Sorhin

Jag blickar ut frn berget fjrran

Och hr ett skrik i den nattsliga tystnaden

Jag lttar mina vingar

Och flyger ver nordlandets frusna vidder

Jag hr vargens ylande tjut,

Eka mellan de nakna trden

Jag ser ddens mktiga tron,

Resas p det vidstrckta landskapet

Som ett monument af sten

Dr i natten jag sg dess sken

delagda r gryningsljusets strlar

Dr i skogen demoner vrlar

Hga djupa mktiga skog

Dr Guds skapelser dog

Mrka dystra vidstrckta land

Dr mrkrets vsen vandrar i hand

Jag svvar ensam genom en dunkel

Och mrkt frysande himmel

Jag knner vreden

Och min kraft strks nnu mer

Jag speglar dden och dess rike

I varje blick jag kasta

Jag befriar min sjl frn kropp och blod

Och fngas af mrkrets sylvassa klor

Ik kijk uit vanaf de berg ver weg

En hr een schreeuw in de nachtelijke stilte

Ik steek mijn vleugels aan

En vliegt over de bevroren vlakten van het noorden

Ik hoor het gehuil van de wolf,

Echo's tussen de kale bomen

Ik zie de machtige troon van de dood,

Reis door het uitgestrekte landschap

Als een monument van steen

Dr. in de nacht zag ik zijn gloed

gedeeld zijn de stralen van het ochtendlicht

Dr. in het bos gonzen demonen

Hga diep machtig bos

Dr. Gods scheppingen stierven

Donkere sombere uitgestrekte landen

Dr. Mrkrets vsen dwaalt in de hand

Ik zweef alleen door een duisternis

En donkere ijskoude lucht

Ik voel de woede

En mijn kracht wordt nog meer versterkt

Ik weerkaats de wereld en zijn koninkrijk

In elke blik die ik werp

Ik bevrijd mijn ziel van lichaam en bloed

En gevangen door de vlijmscherpe klauwen van de duisternis