In Black And White - Sonata Arctica

I’m a doorman at my Death Row, you faceless foe of heart

An accent, a drop of darkest blood on snow, white feather in the tar…

a tearstain on your frozen face…

A life — in black and white

You slaughtered my soul again

Tried my best to be worth your two realities

You’re breaking my heart again

To squeeze out a rhyme, I bid you farewell

Stupidity, ignorance, leave a light on for the blind

Now I will hit you where it hurts

Take what is rightfully mine, I need a sign

That you’re worth fighting for

Winning or losing, alone

I am only a pawn

I’m tired of pleasing you

Discolored this emptiness, wrapped in a scheme

I… delayed my dreams to see

—Who blinded your eyes from things that are real…

For me, I believe in the taste of bitter sweet

Dying fountains full of stories untold

After a history of «losses» attained the victory where it occurred

Lips so cold, the final testing ground for beautiful words

Diving in the seas of sin, without knowing where lies the bottom

Idle moments spawned you idle people, no morality, no soul

Sabotage or a fatal mistake?

Scandal born, new race

Unauthorized use, not stealing?

We’ve no rights, just passion and rage…

People you know, on your side, touching concern

Stand on a chair and scream as the tables turn

Take a bow, take the blame, soon you’ll wake up screaming your nightmare’s name.

Now I will hit you where it hurts

Take what is rightfully mine, I need a sign

That you’re worth fighting for

Winning and losing, alone

I am only a pawn

People you know, on your side, touching concern

Stand on a chair and scream as the tables turn

Always a minute too late, now feel the burn

Wake up, friend, you’re screaming the name of the

Doorman of my Death row, you faceless foe of the heart

An accent, a drop of darkest blood on snow, white feather in the tar…

Tearstains on my frozen face, follow the wicked trail if you

Wish you see the sum of all my fears in many shades of gray

You’ll see…

Your dreams in Black and white… Nightmares in Black and White…

Sweet dreams in Black and White… Your life is Black and White…

Ik ben een portier bij mijn Death Row, jij gezichtsloze vijand van hart

Een accent, een druppel donkerste bloed op sneeuw, witte veer in de teer...

een traanvlek op je bevroren gezicht...

Een leven — in zwart-wit

Je hebt mijn ziel weer afgeslacht

Ik heb mijn best gedaan om je twee realiteiten waard te zijn

Je breekt mijn hart weer

Om een ​​rijm uit te persen, zeg ik u vaarwel

Domheid, onwetendheid, laat een licht aan voor blinden

Nu zal ik je raken waar het pijn doet

Neem wat rechtmatig van mij is, ik heb een teken nodig

Dat je het waard bent om voor te vechten

Winnen of verliezen, alleen

Ik ben slechts een pion

Ik ben het zat om je te plezieren

Verkleurde deze leegte, verpakt in een schema

Ik... stelde mijn dromen uit om te zien

- Die je ogen verblindde voor dingen die echt zijn...

Voor mij geloof ik in de smaak van bitterzoet

Stervende fonteinen vol onvertelde verhalen

Na een geschiedenis van «verliezen» de overwinning behaald waar deze plaatsvond

Lippen zo koud, de laatste proeftuin voor mooie woorden

Duiken in de zeeën van de zonde, zonder te weten waar de bodem ligt

Nutteloze momenten brachten jullie nutteloze mensen voort, geen moraliteit, geen ziel

Sabotage of een fatale fout?

Schandaal geboren, nieuw ras

Ongeoorloofd gebruik, niet stelen?

We hebben geen rechten, alleen passie en woede...

Mensen die u kent, aan uw kant, ontroerende bezorgdheid

Ga op een stoel staan ​​en schreeuw terwijl de tafels draaien

Maak een buiging, neem de schuld op je, binnenkort word je wakker terwijl je de naam van je nachtmerrie schreeuwt.

Nu zal ik je raken waar het pijn doet

Neem wat rechtmatig van mij is, ik heb een teken nodig

Dat je het waard bent om voor te vechten

Winnen en verliezen, alleen

Ik ben slechts een pion

Mensen die u kent, aan uw kant, ontroerende bezorgdheid

Ga op een stoel staan ​​en schreeuw terwijl de tafels draaien

Altijd een minuut te laat, voel nu het branden

Word wakker, vriend, je schreeuwt de naam van de

Portier van mijn dodencel, jij gezichtsloze vijand van het hart

Een accent, een druppel donkerste bloed op sneeuw, witte veer in de teer...

Tranenvlekken op mijn bevroren gezicht, volg het slechte pad als je

Ik zou willen dat je de som van al mijn angsten in vele grijstinten zag

Je zult het zien…

Je dromen in zwart-wit... Nachtmerries in zwart-wit...

Zoete dromen in zwart-wit... Je leven is zwart-wit...