Undertow (Wounds Repeat) - Son Lux, Cavalier

Same place where the light blind you

It’s just where the light finds you

It’s never the right time to

Die in the right round it

I severed my ties, I thought

What I cherished was mine, I thought

I thought

Learn to live in the firestar

Learn the pretty an eye sore

Serendipity, I thought

Wisdom given the s***

I existed officially

On my misery I was taught (I was taught)

Got muscle memories buried

Telling me I’m an

From them me on the dot (on the dot)

I’m more Dolly when on the clock (on the clock)

I’m so Olly when in a box

Tied over my head

Chest swelling, oxygen

From a flood of denial

, you swim or you’re sunken in

You swim or you’re sunken in

So, please remind me

It’s not too late

So, please remind me

Unbind me

It’s not too late

So, please remind me

Come find me

If it’s not too late

Lord bless them, stepping off of the edge

Waves' crest falling on my

Best friend, got pieces of my hand in his gullet, noble fool

It all starts, sparks, open seas flowing through

He sees

Got surrounded on all sides like he’s seeing view

On the current

Lagoon in my field of dreams, I discovered

I’m doomed for a deep dive

Before I plummet, once

Flooded my heart

Flooded, I wondered if my time cometh

If I take the final jump holding hands with my beloved

Final wish, last kiss, abyss, abysmal

Comin' in, baptismal, bliss

Splash on the cliffs

What was captive there

From these passing ships left in the wake

I gaze into the lake

And reflect, on what I find

Submerged, in the sublime

I suffer

To be reminded

I turn

To the tide, and break

In full stride

Towards the undertow

Please remind me

Unbind me

It’s not too late

So, please remind me

Come find me

If it’s not too late

So, please remind me

If it’s not too late

Dezelfde plek waar het licht je verblindt

Het is precies waar het licht je vindt

Het is nooit het juiste moment om

Sterven in de juiste ronde it

Ik heb mijn banden verbroken, dacht ik

Wat ik koesterde, was van mij, dacht ik

Ik dacht

Leer leven in de vuurster

Leer de mooie pijn in het oog

Serendipiteit, dacht ik

Wijsheid gegeven de s***

Ik bestond officieel

Op mijn ellende heb ik geleerd (ik heb geleerd)

Heb spierherinneringen begraven

Me vertellen dat ik een ben

Van hen mij op de stip (op de stip)

Ik ben meer Dolly als ik op de klok ben (op de klok)

Ik ben zo Olly als ik in een doos zit

Vastgebonden over mijn hoofd

Zwelling op de borst, zuurstof

Van een stroom van ontkenning

, je zwemt of je bent verzonken in

Je zwemt of je verzonken in

Dus, herinner me er alsjeblieft aan

Het is niet te laat

Dus, herinner me er alsjeblieft aan

Ontbind mij

Het is niet te laat

Dus, herinner me er alsjeblieft aan

Kom me zoeken

Als het nog niet te laat is

Heer zegene hen, stap van de rand af

De kam van golven valt op mijn

Beste vriend, heb stukjes van mijn hand in zijn slokdarm, nobele dwaas

Het begint allemaal, vonken, open zeeën die er doorheen stromen

Hij ziet

Ben aan alle kanten omringd alsof hij uitzicht heeft

Op de stroom

Lagune in mijn droomveld, ontdekte ik

Ik ben gedoemd tot een diepe duik

Voordat ik instort, een keer

Mijn hart overstroomd

Overstroomd, ik vroeg me af of mijn tijd komt

Als ik de laatste sprong maak, hand in hand met mijn geliefde

Laatste wens, laatste kus, afgrond, afgrond

Kom binnen, doop, gelukzaligheid

Plons op de kliffen

Wat zat daar gevangen?

Van deze passerende schepen achtergelaten in het kielzog

Ik kijk in het meer

En denk na over wat ik vind

Ondergedompeld, in het sublieme

Ik lijd

Om eraan te worden herinnerd

Ik draai

Naar het tij en breken

Op volle kracht

Naar de onderstroom

Help me alstjeblieft herinneren

Ontbind mij

Het is niet te laat

Dus, herinner me er alsjeblieft aan

Kom me zoeken

Als het nog niet te laat is

Dus, herinner me er alsjeblieft aan

Als het nog niet te laat is