Should've Known Better - Soluna Samay

Should’ve known better

Now I miss you, like Sahara miss the rain

Changing like the weather

Maybe it’s true, maybe you’re not gonna change

I feel like you have two homes

Yet I feel you are homeless

Where we live I feel like a stranger

When you home I feel even stranger

I live in no man’s land

With no way home like you don’t understand

‘Cause you so here, you so there, not really anywhere

She said…

Should’ve known better

Now I miss you, like Sahara miss the rain

Changing like the weather

Maybe it’s true, maybe you’re not gonna change

Feels like I’m always living out of my suitcase

What about all the years in between

Just trying to find my place

I live in no man’s land

With no way home like you don’t understand

‘Cause you so here, you so there not really anywhere

She said…

She said…

We could’ve written words on a mountain high

Reminding ourselves to keep climbing, right

Sometimes we have to lose

A part of us to find the truth

Nothing more beautiful than the way

You used to breathe me into your lungs and soul

Sometimes we have to say, «I'm sorry, I can’t stay»

Should’ve known better

Now I miss you, like Sahara miss the rain

Changing like the weather

Maybe it’s true, maybe it’s true

Oh should’ve known better

Now I miss you, like Sahara miss the rain

Changing like the weather

Maybe it’s true, maybe we’re not gonna change

Should’ve known better

Should’ve known better

Had beter moeten weten

Nu mis ik je, zoals de Sahara de regen mist

Veranderen als het weer

Misschien is het waar, misschien ga je niet veranderen

Ik heb het gevoel dat je twee huizen hebt

Toch heb ik het gevoel dat je dakloos bent

Waar we wonen, voel ik me een vreemdeling

Als je thuis bent, voel ik me nog vreemder

Ik woon in niemandsland

Zonder weg naar huis zoals je het niet begrijpt

Omdat je zo hier bent, jij zo daar, niet echt ergens

Ze zei…

Had beter moeten weten

Nu mis ik je, zoals de Sahara de regen mist

Veranderen als het weer

Misschien is het waar, misschien ga je niet veranderen

Het voelt alsof ik altijd uit mijn koffer leef

Hoe zit het met alle jaren ertussen?

Ik probeer gewoon mijn plek te vinden

Ik woon in niemandsland

Zonder weg naar huis zoals je het niet begrijpt

Omdat je zo hier bent, jij zo daar niet echt ergens

Ze zei…

Ze zei…

We hadden woorden op een berghoogte kunnen schrijven

We herinneren onszelf eraan dat we moeten blijven klimmen, toch?

Soms moeten we verliezen

Een deel van ons om de waarheid te vinden

Niets mooiers dan de weg

Je ademde me altijd in je longen en ziel

Soms moeten we zeggen: "Het spijt me, ik kan niet blijven"

Had beter moeten weten

Nu mis ik je, zoals de Sahara de regen mist

Veranderen als het weer

Misschien is het waar, misschien is het waar

Oh had beter moeten weten

Nu mis ik je, zoals de Sahara de regen mist

Veranderen als het weer

Misschien is het waar, misschien gaan we niet veranderen

Had beter moeten weten

Had beter moeten weten