It's Beginning To Get To Me - Snow Patrol

I wanted something

That’s purer than the water

Like we were

It’s not there now

Ineloquence and anger

Are all we have

Like Saturn’s rings

An icy loop around me

Too hard to hold

Lash out first

At all the things we don’t like

Or understand

And it’s beginning to get to me

That I know more of the stars and sea

Than I do of what’s in your head

Barely touching in our cold bed

Are you beginning to get my point?

That all this fighting with aching joints

Is doing nothing but tire us out

And no one knows what this fight’s about

The answer phone

The lonely sound of your voice

Frozen in time

I only need

The compass that you gave me

To guide me on

And it’s beginning to get to me

That I know more of the stars and sea

Than I do of what’s in your head

Barely touching in our cold bed

Are you beginning to get my point?

That all this fighting with aching joints

Is doing nothing but tire us out

And no one knows what this fight’s about

It’s so thrilling but also wrong

Don’t have to prove that you are so strong

Cause I can carry you on my back

After our enemies attack

I tried to tell you before I left

But I was screaming under my breath

You are the only thing that makes sense

Just ignore all this present tense

We need to feel breathless with love

And not collapsed under its weight

I’m gasping for the air to fill

My lungs with everything I’ve lost

We need to feel breathless with love

And not collapsed under its weight

I’m gasping for the air to fill

My lungs with everything I’ve lost

Ik wilde iets

Dat is zuiverder dan het water

Zoals we waren

Het is er nu niet

Ineloquentie en woede

Zijn alles wat we hebben?

Zoals de ringen van Saturnus

Een ijzige lus om me heen

Te moeilijk om vast te houden

Eerst uithalen

Bij alle dingen die we niet leuk vinden

Of begrijp

En het begint me te raken

Dat ik meer weet van de sterren en de zee

Dan doe ik wat er in je hoofd zit

Nauwelijks aanraken in ons koude bed

Begin je mijn punt te begrijpen?

Dat al dat vechten met pijnlijke gewrichten

Doet niets anders dan ons vermoeien?

En niemand weet waar dit gevecht over gaat

Het antwoordapparaat

Het eenzame geluid van je stem

Bevroren in de tijd

Ik heb alleen nodig

Het kompas dat je me gaf

Om me te begeleiden

En het begint me te raken

Dat ik meer weet van de sterren en de zee

Dan doe ik wat er in je hoofd zit

Nauwelijks aanraken in ons koude bed

Begin je mijn punt te begrijpen?

Dat al dat vechten met pijnlijke gewrichten

Doet niets anders dan ons vermoeien?

En niemand weet waar dit gevecht over gaat

Het is zo spannend, maar ook verkeerd

Je hoeft niet te bewijzen dat je zo sterk bent

Omdat ik je op mijn rug kan dragen

Nadat onze vijanden hebben aangevallen

Ik probeerde het je te vertellen voordat ik wegging

Maar ik schreeuwde onder mijn adem

Jij bent het enige dat zin heeft

Negeer gewoon al deze tegenwoordige tijd

We moeten ons ademloos voelen van liefde

En niet bezweek onder zijn gewicht

Ik snak naar lucht om te vullen

Mijn longen met alles wat ik ben kwijtgeraakt

We moeten ons ademloos voelen van liefde

En niet bezweek onder zijn gewicht

Ik snak naar lucht om te vullen

Mijn longen met alles wat ik ben kwijtgeraakt