Pioggia d'Irlanda - Skoll

Madre, madre, perdona questo figlio

Che la notte di rado torna nel suo letto caldo

Dentro alla casa di Belfast!

Padre, padre, perdona queste braccia tese

Che hanno deciso di imbracciare un fucile nero

Per non restare a lungo serve, serve di sua maestà!

Nella notte scende la pioggia, sono proiettili d’argento

I tuoi occhi, il mio sparo, sparo, sono luci in un momento

Se più non sai ormai che cosa vale

Per questi prati pregare oppure sparare,

Ma come in croce i nostri ragazzi sono caduti

Come il sole, il sole!

Sono il sole, il sole!

Grazie, grazie al padre nostro

Questo sangue rosso si è trasformato

Nella pioggia fresca che confonde le tue lacrime che dal volto cadono giù!

Nella notte scende la pioggia, sono proiettili d’argento

I tuoi occhi, il mio sparo, sparo, sono luci in un momento

Se più non sai ormai che cosa vale

Per questi prati pregare oppure sparare,

Ma come in croce i nostri ragazzi sono caduti

Come il sole, il sole!

Sono il sole, il sole!

Nella notte scende la pioggia, sono proiettili d’argento

I tuoi occhi, il mio sparo, sparo, sono luci in un momento

Se più non sai ormai che cosa vale

Per questi prati pregare oppure sparare,

Ma come in croce i nostri ragazzi sono caduti

Come il sole, il sole!

Sono il sole, il sole!

Moeder, moeder, vergeef dit kind

Dat hij 's nachts zelden naar zijn warme bed terugkeert

In het huis van Belfast!

Vader, vader, vergeef deze uitgestrekte armen

Die hebben besloten een zwart geweer op te pakken?

Om niet lang te blijven dient het, het dient van Zijne Majesteit!

In de nacht valt de regen, het zijn zilveren kogels

Jouw ogen, mijn schot, schot, zijn lichten in een moment

Als je niet meer weet wat het waard is

Voor deze weiden, bid of schiet,

Maar zoals aan het kruis zijn onze jongens gevallen

Zoals de zon, de zon!

Ik ben de zon, de zon!

Dank, dank aan onze vader

Dit rode bloed is getransformeerd

In de koele regen die je tranen verwart die van je gezicht vallen!

In de nacht valt de regen, het zijn zilveren kogels

Jouw ogen, mijn schot, schot, zijn lichten in een moment

Als je niet meer weet wat het waard is

Voor deze weiden, bid of schiet,

Maar zoals aan het kruis zijn onze jongens gevallen

Zoals de zon, de zon!

Ik ben de zon, de zon!

In de nacht valt de regen, het zijn zilveren kogels

Jouw ogen, mijn schot, schot, zijn lichten in een moment

Als je niet meer weet wat het waard is

Voor deze weiden, bid of schiet,

Maar zoals aan het kruis zijn onze jongens gevallen

Zoals de zon, de zon!

Ik ben de zon, de zon!