Genom svarta vatten - Skogen

En dunkel väg, genom dimhöljda klippor

Skuggor och silhuetter följer min färd

Svart är vattnet färgat av synd

Långt bortom mänsklig värld

Genom svarta vatten

Ensam jag ror över bottenlöst hav

Ackompanjerad av själars skrik

Vattnets ondska kallar på mig

Med dess djup fyllt utav lik

Dimman den tätnar, ett töcken av dis

Ett obehag omsluter mig

Någonting okänt tillfångatar min kropp

Dess uppsåt vet jag än ej

Genom svarta vatten

Jag slits ner i vattnet, becksvart och kallt

Slutet är påtagande när

Döden har mig fast i sitt grepp

Vad jag var, jag ej längre är

Dimman den tätnar, ett töcken av dis

Ett obehag omsluter mig

Jag slits ner i vattnet

Jag slits ner i vattnet, becksvart och kallt

Slutet är påtagande när

Döden har mig fast i sitt grepp

Jag ej längre är

Een donkere weg, door met mist bedekte kliffen

Schaduwen en silhouetten volgen mijn reis

Zwart is het water gekleurd door zonde

Ver buiten de mensenwereld

Door zwart water

Alleen roei ik over de bodemloze zee

Begeleid door het geschreeuw van zielen

Het kwaad van water roept naar mij

Met zijn diepte gevuld met lijken

De mist wordt dikker, een waas van mist

Een ongemak omringt me

Iets onbekends verovert mijn lichaam

Ik weet nog niet de bedoeling ervan

Door zwart water

Ik ben verscheurd in het water, pikzwart en koud

Het einde is belangrijk wanneer

De dood houdt me in zijn greep

Wat ik was, ben ik niet meer

De mist wordt dikker, een waas van mist

Een ongemak omringt me

Ik ben in het water gescheurd

Ik ben verscheurd in het water, pikzwart en koud

Het einde is belangrijk wanneer

De dood houdt me in zijn greep

ik ben niet langer