Towards the Shores of Loss - Skitliv

The arrow

Told me

I am under stars

As sweet as being

But the stars' faces

The implant is

The Merciful Dust

The slick face of the unborn

Exhausted head

In the peace of the trip

The spurs stutter «chaos»

Or «love»

But only the lonely

The axe

At which click you

At fucked faun play

Makes faces

Of stairs and stars

But the train is dead

Your faith

«I wonder who makes the sea?»

«I wonder Ur?»

The neck smells nude

And the pain and love

After the woman blossoms

At streams

I see moths fail in polite twilights

The broken banks

The horses fall

The beautiful pool

Buy grace in installments

Give fox fox fox

Frost broken face

Vulture face Kain

Craving the unlimited nothingness

The seeps through the eyeballs of life

Sanctified by the hand of the Lord

The one that kept his secrets and

Balanced the unforgiven challenge

That I hoped to wear on my shoulders

Nothing else came through these walls

Except the screams that shattered

Your dreams

Sagacity of wanton strangeness

Coming up on the ever yielding lifelessness

In through the holiness of His miseries

Slaying the by-products of the eternal screams

To whatever cleverness you tried to balance

Retributions and dull confirmations

Kept clean for your own contributions

Slowly I saw your face of Hell and touched every way of it

Pollutions never came that easy

When Satan stared back in anguish

Dissolutions where always pure as ice

How can you now cast the dice?

Like sharpened knives of dried up shells

The informations from you was dreadlife

In its own depravity it called out

To shared visions of the sky divisions

How could I ever go this way?

How could I ever love your eyes?

Mishandled nothings of dying cavortions

Hell or Heaven was never an option

Probability is non-negotiable

Inside those cracked up bells

And came crashing in flashes

That once was you and me

They piled up Jesus-like bombshells

The mystery of the one soul given

Of all I craved

Of all I behaved

Hell or Heaven was never an option

For us

De pijl

Heeft me verteld

Ik sta onder de sterren

Zo lief als zijn

Maar de gezichten van de sterren

Het implantaat is

Het barmhartige stof

Het gladde gezicht van de ongeborene

uitgeput hoofd

In de rust van de reis

De sporen stotteren "chaos"

Of «liefde»

Maar alleen de eenzamen

De bijl

Op welke klik je

Bij fucked faun play

Maakt gezichten

Van trappen en sterren

Maar de trein is dood

Jouw geloof

"Ik vraag me af wie de zee maakt?"

"Ik vraag me af Ur?"

De nek ruikt naakt

En de pijn en liefde

Nadat de vrouw bloeit

Bij streams

Ik zie motten falen in beleefde schemering

De kapotte banken

De paarden vallen

Het prachtige zwembad

Koop genade in termijnen

Geef vos vos vos

Vorst gebroken gezicht

Giergezicht Kain

Verlangen naar het onbeperkte niets

Het sijpelt door de oogbollen van het leven

Geheiligd door de hand van de Heer

Degene die zijn geheimen bewaarde en...

De onvergeeflijke uitdaging in evenwicht gebracht

Die ik op mijn schouders hoopte te dragen

Niets anders kwam door deze muren

Behalve het geschreeuw dat verbrijzeld

Jouw dromen

Scherpzinnigheid van moedwillige vreemdheid

Komende op de altijd meegaande levenloosheid

In door de heiligheid van Zijn ellende

De bijproducten van het eeuwige geschreeuw verslaan

Naar welke slimheid je ook probeerde te balanceren

Vergeldingen en saaie bevestigingen

Schoongehouden voor je eigen bijdragen

Langzaam zag ik je gezicht van de hel en raakte elke manier ervan aan

Vervuiling was nog nooit zo gemakkelijk

Toen Satan angstig terugkeek

Ontbindingen waren altijd puur als ijs

Hoe kun je nu de dobbelstenen werpen?

Als geslepen messen van opgedroogde schelpen

De informatie van jou was dreadlife

In zijn eigen verdorvenheid riep het uit:

Naar gedeelde visies op de hemeldivisies

Hoe kon ik ooit deze kant op gaan?

Hoe kan ik ooit van je ogen houden?

Mishandeld niets van stervende cavortions

De hel of de hemel was nooit een optie

Kans is niet onderhandelbaar

In die gebarsten bellen

En crashte in flitsen

Dat waren jij en ik ooit

Ze stapelden Jezus-achtige bommen op

Het mysterie van de ene ziel gegeven

Van alles waar ik naar verlangde

Van alles wat ik gedroeg

De hel of de hemel was nooit een optie

Voor ons