Skandinavisk Misantropi - Skitliv

In this age of splintered glass

In this ripping of living souls

In this moment of deaddeathdreams

In this scattering of self-restlessness

Scars of my everdrowned condemned spirit

Shall I travel to worlds unknown then?

I probably shan.t.

Pray

I am stuck in this world of shitstained tears

I swallowed the swimming horses

I engulfed the sleeping winters owl

I gave birth to the last beast in the sky

And at worlds end I laughed out loud

I crucified my dreams with passion

I erected the tombstone myself

I dug the grave with scornful glee

Three days of silence I obtained

For my crucifixion

The burial and funeralpyre of my past

Now change came with mournful hatred

In the eyes.

Your eyes.

Eyes of doom

In them I find the comfort of where others fear to roam

Open the rivalry within the codex of life

I.ll ride through these drugcrazed nights

Me and my reflection are but one

I pushed up into life and pulled out of it

Disabled was God

Disabled was Satan

Disabled we never were

Crack open the lingering fear and let it breathe

I drown so slowly these days

I choke on stale air

In limbo I remain

My blood is pregnant with contortionists

I do not fear

I do not

I do not — fear life

I am anti-matter.

I Am a Satanist.

I Am a Christian.

I am a leper god.

I am what you want me to be.

But I am not.

I am anti-matter.

Am I never am

Christian.

Oh, the holy way of fucking up words.

Your knees were made for

kneeling.

Mine were not.

Christendom, religion of pity.

You call yourself a

Satanist?

I am anti-matter.

True Black Metal.

Die Welt ist alles,

was der Fall ist

In dit tijdperk van versplinterd glas

In dit rippen van levende zielen

Op dit moment van doodsdromen

In deze verstrooiing van zelf-rusteloosheid

Littekens van mijn ooit verdronken veroordeelde geest

Zal ik dan naar onbekende werelden reizen?

Ik shan.t.

Bidden

Ik zit vast in deze wereld van tranende tranen

Ik heb de zwempaarden ingeslikt

Ik verzwolg de slapende winteruil

Ik ben bevallen van het laatste beest in de lucht

En aan het einde van de wereld heb ik hardop gelachen

Ik kruisigde mijn dromen met passie

Ik heb de grafsteen zelf opgericht

Ik groef het graf met minachtende vreugde

Drie dagen stilte heb ik verkregen

Voor mijn kruisiging

De begrafenis en brandstapel van mijn verleden

Nu kwam verandering met treurige haat

In de ogen.

Jouw ogen.

Ogen van onheil

In hen vind ik het comfort van waar anderen bang zijn om rond te dwalen

Open de rivaliteit binnen de codex van het leven

Ik zal door deze drugsgekke nachten rijden

Ik en mijn spiegelbeeld zijn maar één

Ik duwde omhoog in het leven en trok eruit

Gehandicapt was God

Gehandicapt was Satan

Uitgeschakeld waren we nooit

Breek de aanhoudende angst open en laat hem ademen

Ik verdrink zo langzaam tegenwoordig

Ik stik in muffe lucht

In het ongewisse blijf ik

Mijn bloed is zwanger van slangenmensen

Ik ben niet bang

Ik doe niet

Ik niet - bang voor het leven

Ik ben anti-materie.

Ik ben een satanist.

Ik ben een Christen.

Ik ben een melaatse god.

Ik ben wat je wilt dat ik ben.

Maar ik ben niet.

Ik ben anti-materie.

Ben ik dat nooit?

christen.

Oh, de heilige manier om woorden te verkloten.

Je knieën zijn gemaakt voor

knielend.

De mijne waren dat niet.

Christendom, religie van medelijden.

Je noemt jezelf een

satanistisch?

Ik ben anti-materie.

Echte blackmetal.

Die Welt ist alles,

was der herfst ist