Epitaph for Yesterday - Skin Yard

This epitaph carved out

With a lover’s knife

Into itself inscribed

«I save my life»

Soft breeze blowing

The swinging bridge tonight

Rocking loneliness to sleep

Another cries out to grieve

«I save my life»

Father…

Here, inside the day

The hours pass, fade away

And you hold onto yesterday

Here, in the hour

The minutes fall — how am I happy?

My body hurts…

It hurts to, hurts to be alone

In the back of your heart

With urgency, it whispers…

It whispers to start

There’s an epitaph in our dream

And you see the words

No more, no more, no more tears

For yesterday

Finally

I can hear the sound

Of my own heart beating

Here, inside the day

The hours pass, and they fade away

And you say, «No more…

No more yesterdays»

Here, inside the hour

The minutes fell like the hammer

My body hurts no more

You’re now alone

There’s an epitaph carved out

With a lover’s knife

Into itself inscribed

«I save my life»

There’s a cool breeze blowing

Under the swinging bridge

You look out and say now

«No more yesterdays

I save my life»

Finally

I can hear the sound

Of my own heart beating

Dit grafschrift uitgehouwen

Met een liefdesmes

In zichzelf ingeschreven

"Ik red mijn leven"

Zacht briesje waait

De swingende brug vanavond

Eenzaamheid in slaap wiegen

Een ander roept om te rouwen

"Ik red mijn leven"

Vader…

Hier, binnen de dag

De uren gaan voorbij, vervagen

En je houdt vast aan gisteren

Hier, over het uur

De minuten vallen - hoe ben ik blij?

Mijn lichaam doet pijn…

Het doet pijn om alleen te zijn

In je hart

Met spoed fluistert het...

Het fluistert om te beginnen

Er is een grafschrift in onze droom

En je ziet de woorden

Niet meer, niet meer, geen tranen meer

Voor gisteren

Tenslotte

Ik kan het geluid horen

Van mijn eigen hart dat klopt

Hier, binnen de dag

De uren gaan voorbij, en ze vervagen

En je zegt: "Niet meer...

Geen gisteren meer»

Hier, binnen het uur

De minuten vielen als de hamer

Mijn lichaam doet geen pijn meer

Je bent nu alleen

Er is een grafschrift uitgehouwen

Met een liefdesmes

In zichzelf ingeschreven

"Ik red mijn leven"

Er waait een koel briesje

Onder de draaibrug

Je kijkt naar buiten en zegt nu

«Geen gister meer

ik red mijn leven»

Tenslotte

Ik kan het geluid horen

Van mijn eigen hart dat klopt