Affliction - Skarlett Riot

Colours fade to grey

Darkness takes right over me

Feeding me misery, why can’t you see

How this is infecting me

But here I stand, fighting for another day

I will not run, from who I have become

I cannot erase, I cannot disguise, I can’t visualize

This cancer crawling through my skin

Crawling deep within me

It’s haunting me, possessing me

I cannot see this cancer, crawling through my skin

Crawling deep within me

This world is fading away

It’s a fight for survival

There’s so much left to learn

But I keep running, running out of time

Before it’s too late

Stand your ground

Stand up for your rights, you won’t take me

You won’t take me, not this time

Not this time

Colours fade to grey

Darkness takes right over me

I will not run, from who I have become

From who I have become

I cannot erase, I cannot disguise, I can’t visualize

This cancer crawling through my skin

Crawling deep within me

It’s haunting me, possessing me

I cannot see this cancer, crawling through my skin

Crawling deep within me

There’s poison in my veins

There’s sickness in my blood

I can’t feel anything, anymore

This affliction in me, is corrupting you

I can’t feel anything, anymore

There’s poison in my veins

There’s sickness in my blood

This weakness in me, is corrupting you

There’s poison in my veins

There’s sickness in my blood

This weakness in me, is corrupting you

Kleuren vervagen tot grijs

De duisternis overvalt me

Me ellende voeden, waarom zie je het niet?

Hoe dit mij besmet?

Maar hier sta ik, vechtend voor een nieuwe dag

Ik zal niet rennen, van wie ik ben geworden

Ik kan niet wissen, ik kan niet vermommen, ik kan niet visualiseren

Deze kanker kruipt door mijn huid

Kruipt diep in mij

Het achtervolgt me, het bezit me

Ik kan deze kanker niet zien, kruipend door mijn huid

Kruipt diep in mij

Deze wereld vervaagt

Het is een gevecht om te overleven

Er is nog zoveel te leren

Maar ik blijf rennen, ik heb geen tijd meer

Voordat het te laat is

Voet bij stuk houden

Kom op voor je rechten, je neemt me niet mee

Je neemt me niet mee, deze keer niet

Deze keer niet

Kleuren vervagen tot grijs

De duisternis overvalt me

Ik zal niet rennen, van wie ik ben geworden

Van wie ik ben geworden

Ik kan niet wissen, ik kan niet vermommen, ik kan niet visualiseren

Deze kanker kruipt door mijn huid

Kruipt diep in mij

Het achtervolgt me, het bezit me

Ik kan deze kanker niet zien, kruipend door mijn huid

Kruipt diep in mij

Er zit vergif in mijn aderen

Er zit ziekte in mijn bloed

Ik voel niets meer

Deze aandoening in mij bederf je

Ik voel niets meer

Er zit vergif in mijn aderen

Er zit ziekte in mijn bloed

Deze zwakte in mij bederft je

Er zit vergif in mijn aderen

Er zit ziekte in mijn bloed

Deze zwakte in mij bederft je