Meager Leavings - Sister Crayon

Meager leavings,

I was so afraid

Of the constant edge that my mother gave

I inherit it

From her pale, white face

Rough from disappointment and a cold hard age

Oh, the things that she has seen

And because of it, so have I

With her own two eyes

Which are now sadly mine

I hold her frustration in my arms, in my chest

Because I’ll never fully know her, I can never rest.

Stranger that birthed me,

Leave me unnerving.

Swallow my years as well as this anger,

Where does the time go?

I was a child once

It doesn’t scare me, us looking back

‘cause the only truth I’ve known is from my past

Our lonely father

Wonder where he’s at

Sometimes, I’ve wrung my hands in prayer

It’s killed the effect

Oh, how you cling to your psalms

Clutched in your palms

I cry in near prayer

To pronounce your tragic prose

To confuse faith with labor is to let your kill linger

Stranger that birthed me

Leave me unnerving

Swallow my years as well as this anger

Where does the time go?

I was a child once

It doesn’t scare me,

Us looking back.

Stranger that birthed me, leave me.

Magere vertrekken,

Ik was zo bang

Van de constante voorsprong die mijn moeder gaf

ik erf het

Van haar bleke, witte gezicht

Ruw van teleurstelling en een koude harde leeftijd

Oh, de dingen die ze heeft gezien

En daarom heb ik ook

Met haar eigen twee ogen

Die nu helaas van mij zijn

Ik houd haar frustratie in mijn armen, in mijn borst

Omdat ik haar nooit helemaal zal kennen, kan ik nooit rusten.

Vreemdeling die mij heeft gebaard,

Laat me zenuwslopend achter.

Slik mijn jaren en deze woede,

Waar blijft de tijd?

Ik was ooit een kind

Het maakt me niet bang, wij kijken terug

want de enige waarheid die ik ken is uit mijn verleden

Onze eenzame vader

Vraag me af waar hij is

Soms heb ik mijn handen in gebed gewrongen

Het heeft het effect gedood

Oh, wat klamp je je vast aan je psalmen

In je handpalmen geklemd

Ik huil in de buurt van gebed

Om je tragische proza ​​uit te spreken

Geloof verwarren met arbeid is je moord laten hangen

Vreemdeling die mij heeft gebaard

Laat me zenuwslopend

Slik mijn jaren en deze woede door

Waar blijft de tijd?

Ik was ooit een kind

Het maakt me niet bang,

Wij kijken terug.

Vreemdeling die me heeft gebaard, verlaat me.