Eidolon - Sinew

Fugitive touch

Are you my love?

Feels like a drug

Fall through time again

It’s the spark in her eyes

Make me suffering

Addicted to all the things that she could give

Inside my head

Under the surface waits the Eidolon

Trying to open my mind

To reveal these broken feelings

I can’t deny

Another room behind this hidden door

A sea without a shore

Tidal waves that lead to somewhere

I can be no more

Too flawless to be real

Too anchored to be out of mind

So tell me I’m alive

I’m out of space again

It’s a tear and a sigh

Make me giving in

Get lost in a warm womb of dreams surreal

Am I awake?

Under the surface waits the Eidolon

Trying to open my mind

To reveal these broken feelings

I can’t deny

Another room behind this hidden door

A sea without a shore

Tidal waves that lead to somewhere

I can be no more

I stand against the wall

Don’t push me through

The abyss is far too deep

Down there is no place for me and you

Black moon stalks a burning haze

Break the spell let me leave this place

Set me free

Set me free

Under the surface waits the Eidolon

Trying to open my mind

To reveal these broken feelings

I can’t deny

Another room behind this hidden door

A sea without a shore

Tidal waves that lead to somewhere

I can be no more

(Under the surface waits the Eidolon

Trying to open my mind

Another room behind this hidden door

A sea without a shore)

voortvluchtige aanraking

Ben jij mijn liefde?

Voelt als een medicijn

Val weer door de tijd

Het is de vonk in haar ogen

Doe me lijden

Verslaafd aan alle dingen die ze kon geven

In mijn hoofd

Onder de oppervlakte wacht de Eidolon

Ik probeer mijn geest te openen

Om deze gebroken gevoelens te onthullen

Ik kan niet ontkennen

Een andere kamer achter deze verborgen deur

Een zee zonder kust

Vloedgolven die ergens naar toe leiden

Ik kan niet meer zijn

Te onberispelijk om echt te zijn

Te verankerd om uit het hart te zijn

Dus vertel me dat ik nog leef

Ik heb weer geen ruimte

Het is een traan en een zucht

Laat me toegeven

Verdwaal in een warme baarmoeder van surrealistische dromen

Ben ik wakker?

Onder de oppervlakte wacht de Eidolon

Ik probeer mijn geest te openen

Om deze gebroken gevoelens te onthullen

Ik kan niet ontkennen

Een andere kamer achter deze verborgen deur

Een zee zonder kust

Vloedgolven die ergens naar toe leiden

Ik kan niet meer zijn

Ik sta tegen de muur

Duw me er niet doorheen

De afgrond is veel te diep

Beneden is er geen plaats voor jou en mij

Zwarte maan besluipt een brandende waas

Verbreek de betovering, laat me deze plek verlaten

Bevrijd me

Bevrijd me

Onder de oppervlakte wacht de Eidolon

Ik probeer mijn geest te openen

Om deze gebroken gevoelens te onthullen

Ik kan niet ontkennen

Een andere kamer achter deze verborgen deur

Een zee zonder kust

Vloedgolven die ergens naar toe leiden

Ik kan niet meer zijn

(Onder de oppervlakte wacht de Eidolon

Ik probeer mijn geest te openen

Een andere kamer achter deze verborgen deur

Een zee zonder kust)