I Try - Silmarils, Clive Martin

On me dit qu’il est un peu tôt pour n’avoir plus la force

Qu’il me faut garder l'énergie pour l’heure de la riposte

Qu’il n’est pas tout à fait temps de poser les questions

Qu’il est mal venu de douter en pleine ascension.

Passer de plus en plus de temps à regarder derrière.

Etre enfin ce qu’on rêvait d’etre et puis se foutre en l’air.

Recommencer ailleurs et un plus maigre bastion.

Être la personne dont personne ne pourra dire le nom.

À force de vouloir sans cesse gravir de plus hautes cimes

À n’jamais savoir s’accorder de baisse de régime

Perdre le goût de tout si un jour l’action s’arrête

Les doutent se répètent, me demande de choisir entre eux

Et une balle dans la tête, je choisirais la poudre.

I try, I try I try not to think when I walk by.

Et l’on se pressera pour enfin décrocher un rôle

Être un acteur des derniers temps y aller de sa prose.

Asséner de quelques mots choisis, témoigner de la fin

À la memoire d’un homme aigri, à la santé des siens

Le temps d’une union parfaite, harmonie surfaite

Laissons dans le trou, ce qui passe nous enchaîne

Et reprenons la course.

Er is mij verteld dat het een beetje vroeg is om geen kracht meer te hebben

Dat ik de energie moet sparen voor het uur van de terugslag

Dat het niet helemaal tijd is om de vragen te stellen

Dat het verkeerd is om in volle beklimming te twijfelen.

Steeds meer tijd besteden aan achterom kijken.

Eindelijk zijn waar je van gedroomd hebt en jezelf dan verknoeien.

Begin opnieuw ergens anders en een slanker bolwerk.

Om de persoon te zijn wiens naam niemand kan zeggen.

Door constant hogere toppen te willen beklimmen

Om nooit te weten hoe je moet instemmen met een lager dieet

Verlies de smaak van alles als de actie op een dag stopt

De twijfels herhalen zich, vraag me om ertussen te kiezen

En een kogel door het hoofd, ik zou voor poeder kiezen.

Ik probeer, ik probeer, ik probeer niet te denken als ik langsloop.

En we zullen ons haasten om eindelijk een rol te krijgen

Om een ​​acteur van de eindtijd te zijn, ga daar vanuit zijn proza.

Sla een paar gekozen woorden, getuig tot het einde

Ter nagedachtenis van een verbitterde man, tot zijn eigen gezondheid

Tijd voor perfecte eenheid, overschatte harmonie

Laten we in het gat vertrekken, wat voorbijgaat, ketent ons

En laten we weer beginnen met racen.