Черновики - Широко Открытыми

Черновики…

Время минутами капало, капало…

В зиппе последний кремень, и снег на еловых лапах —

мне нравится запах.

До правды голоден как собака.

У меня свое племя, у племени знаки — черновики.

Листами зелеными, желтым, краповыми,

обрывками мятыми, но незапятнанными,

Строками светлыми, сделанными аккуратно.

Приятно, когда становится понятно,

Чего стоишь ты и твои ребята.

Черновики — то емногое, что греет…

Теперь и вам открываю секрет:

Цель — донести каждое слово,

Чтобы было теплей, было теплей

тебе.

Моя цель — донести каждое слово,

Скажи, теперь тебе теплей?

Черновики — то немногое, что грело,

Когда увидел холод в родных

Еще недавно глазах.

Вопросы чем пообедать, зашить бы старые кеды…

Было дело, зато теперь есть о чем поведать.

Знаешь, здесь много читают.

Спасает ли их это?

Не знаю-не знаю.

Проза, стихи, новости, сатира,

сотни газетных подтирок…

Центром наелся, спасибо.

Переехал в другую квартиру:

Окраина.

Жизнь показала:

Выбор был сделан правильный.

Знаки препинания расставлены, порядок в голове.

Такие дела, теперь ловите немного тепла.

Цель — донести каждое слово,

Чтобы было теплей, было теплей

тебе.

Моя цель — донести каждое слово,

Скажи, теперь тебе теплей?

Мир огромный такой: сто путей, сто дорог.

Выходи за порог, выходи за порог.

Спокойно, я пробовал — не больно.

Предчувствие нового, как холодок от ментола.

Не вокруг и не около, видит Бог, все мы из

Одинакового сотканы.

Твое счастье рядом, вот оно.

Вот, вот оно.

Цель — донести каждое слово,

Чтобы было теплей, было теплей

тебе.

Моя цель — донести каждое слово,

Скажи, теперь тебе теплей?

Каждое слово… Теплей…

Concepten…

De tijd druppelde, druppelde minutenlang ...

Er zit de laatste vuursteen in de rits, en sneeuw op sparren poten -

Ik hou van de geur.

Echt honger als een hond.

Ik heb mijn eigen stam, de stam heeft borden - dammen.

Groene, gele, kastanjebruine bladeren,

snippers verfrommeld, maar onbevlekt,

De lijnen zijn licht, netjes gemaakt.

Het is fijn als het duidelijk wordt

Wat zijn jij en je mannen waard.

Tocht is het kleine beetje dat verwarmt...

Nu verklap ik je een geheim:

Het doel is om elk woord over te brengen

Warm zijn, warm zijn

jij.

Mijn doel is om elk woord over te brengen

Vertel me, ben je nu warmer?

Tocht is het kleine dat opwarmt

Toen ik de kou zag bij familieleden

Meer recentelijk ogen.

Vragen over wat te lunchen, oude sneakers te naaien ...

Er was een zaak, maar nu is er iets te vertellen.

Weet je, er wordt hier veel gelezen.

Redt het hen?

Ik weet het niet.

Proza, poëzie, nieuws, satire,

honderden krantendoekjes...

Ik heb het centrum opgegeten, bedankt.

Verhuisd naar een ander appartement:

Buitenwijken.

Het leven heeft laten zien

De keuze is correct gemaakt.

Leestekens zijn gerangschikt, volgorde in het hoofd.

Dat soort dingen, vat nu wat warmte op.

Het doel is om elk woord over te brengen

Warm zijn, warm zijn

jij.

Mijn doel is om elk woord over te brengen

Vertel me, ben je nu warmer?

De wereld is zo groot: honderd wegen, honderd wegen.

Ga de deur uit, ga de deur uit.

Rustig maar, ik heb het geprobeerd - het doet geen pijn.

Een voorgevoel van het nieuwe, als een rilling van menthol.

Niet in de buurt en niet in de buurt, God ziet, we komen allemaal uit

Hetzelfde geweven.

Je geluk is nabij, hier is het.

Hier, hier is het.

Het doel is om elk woord over te brengen

Warm zijn, warm zijn

jij.

Mijn doel is om elk woord over te brengen

Vertel me, ben je nu warmer?

Elk woord... Warmer...