Колыбельная - Settlers

Ай ну, баю мою Дуню!

Баю сказываю, пересказываю.

Не ходи, Дуня, посеред бел дня

Да за дальний лужок, за ракит кусток.

Там бежит ручей, тот ручей, он ничей.

В нем вода холодна, от воды-беда.

Там и крут бережок, на ем худ мосток,

Перейдёшь туды, не вернём сюды.

Будешь жить одна, да ничья жена,

Да не мужняя и не нужняя!

Ай ну, баю мою Дуню!

Баю сказываю, да наказываю!

Не ходи, Дуня, опосля бел дня.

Да за дальний лужок, за свежий стожок.

Там покосы чужи, их не косят мужи,

Трава там не мрет, туды дождь не идёт

Перейдёшь туды, не вернём сюды.

Будешь жить одна, да ничья жена.

Ah, nou, ik zegen mijn Dunya!

Ik zeg, ik vertel het opnieuw.

Ga niet, Dunya, op klaarlichte dag

Ja, voor een verre weide, voor een wilgenstruik.

Daar loopt een stroom, die stroom, die is van niemand.

Daarin is het water koud, water is een probleem.

Er is een steile oever, er is een dunne brug op,

Als je daarheen gaat, komen we hier niet terug.

Je zult alleen wonen, maar niemands vrouw,

Ja, niet mannelijk en niet nodig!

Ah, nou, ik zegen mijn Dunya!

Dag zeg ik, ja ik straf!

Ga niet, Dunya, op klaarlichte dag.

Ja, voor een verre weide, voor een verse stapel.

Er zijn buitenaardse maaien, ze worden niet gemaaid door mannen,

Het gras sterft daar niet, het regent daar niet

Als je daarheen gaat, komen we hier niet terug.

Je zult alleen wonen, maar niemands vrouw.