Зима - Сети

Я помню день, когда пришел изменчивый апрель

Весь город спал, все стрелки на нуле

Жить было лень не выпит чай, не убрана постель

Я помню небо в облаках

Я помню лед в твоих руках

Помню снег лежал, не тая на земле

Куда спешить, когда кругом такая белизна

Замерзло все, чем дышишь и живешь

Я ждал весну, и ты ждала, и вот она весна

Зима найдет тебя всегда

Она упряма как вода

И догоняет там, где ты её не ждешь.

И значит, окна нам не светят, и телефоны не звонят

И значит места нет на свете для таких как ты и я

За то, что время нас не лечит

За то, что в жизни нас преследует зима.

На календарь разбился год и он безбожно врет

В апреле снег, и жарко в феврале

Я б заплатил, но бог погоды взяток не берет

Я вижу небо в облаках

Вижу лед в твоих руках

Вижу снег лежит, не тая на земле.

Ik herinner me de dag dat de veranderlijke april kwam

De hele stad sliep, alle pijlen stonden op nul

Ik was te lui om te leven, ik dronk geen thee, ik maakte het bed niet op

Ik herinner me de lucht in de wolken

Ik herinner me het ijs in je handen

Ik herinner me dat de sneeuw lag, niet smolt op de grond

Waar moet je je haasten als er overal zo'n witheid is?

Alles wat je ademt en leeft is bevroren

Ik wachtte op de lente, en jij wachtte, en hier is het lente

De winter zal je altijd vinden

Ze is koppig als water

En inhaalt waar je het niet verwacht.

En dat betekent dat de ramen niet op ons schijnen, en de telefoons niet rinkelen

En dat betekent dat er geen plaats op de wereld is voor mensen zoals jij en ik

Voor het feit dat tijd ons niet geneest

Voor het feit dat we in het leven worden achtervolgd door de winter.

Er is een jaar op de kalender gecrasht en het liegt schaamteloos

Sneeuw in april en heet in februari

Ik zou betalen, maar de weergod neemt geen steekpenningen aan

Ik zie de lucht in de wolken

Ik zie ijs in je handen

Ik zie dat de sneeuw ligt, niet smelt op de grond.