The Sons of Seth - Seth

To be one of those

Who sway between depression and despair

For a life amongst their icons

To be one who is chosen

A spectator in the theatre of their

Pathetic and pointless existence

It kills me a little more

With every passing second…

…I sink into unfathomable tedium

I’ve been waiting for you for ages

You, who realise my splendour

And who know that eternity is insufficient

To celebrate our carnal union

To be one of those

Who drift between suicide and anxiety

Unjustly suffering their rejection

Only to be chosen

To ignite the theatre of their

Pathetic and pointless existence

It heals me a little more

With every passing second…

…They sink into unfathomable Hell

For an age I have tortured

Those who do not recognise the Excellence

And billions of humans

Won’t be enough to contain my insanity

Om een ​​van die te zijn

Wie slingert tussen depressie en wanhoop

Voor een leven tussen hun iconen

Om iemand te zijn die is gekozen

Een toeschouwer in het theater van hun

Zielig en zinloos bestaan

Het doodt me een beetje meer

Met elke voorbijgaande seconde…

…Ik zak weg in onpeilbare verveling

Ik heb eeuwen op je gewacht

Jij, die mijn pracht realiseert

En wie weet dat de eeuwigheid onvoldoende is

Om onze vleselijke verbintenis te vieren

Om een ​​van die te zijn

Wie zweeft tussen zelfmoord en angst?

Onterecht lijden onder hun afwijzing

Alleen te kiezen

Om het theater van hun te ontsteken

Zielig en zinloos bestaan

Het geneest me een beetje meer

Met elke voorbijgaande seconde…

...Ze zinken weg in de onpeilbare hel

Al een eeuwigheid heb ik gemarteld

Degenen die de Excellentie niet herkennen

En miljarden mensen

Zal niet genoeg zijn om mijn waanzin te bedwingen