One Ear to the Earth, One Eye On Heaven - Seth

The land of no return

It’s quiet here

No life forms

And no calls get through

Communication runs cold

We were only concepts

We were only dreams

One ear to the earth

One eye on heaven

Will the stars grow between us

Until we finally disappear?

One ear to the earth

One eye on heaven

We are strange mirrors

When we fall off the map

Where are the ships on these sea-less maps?

Who will cross the bone-drift

Moonless night?

Refracting into a thousand colours

From the light to consume and divide

Blinking out like a lost lighthouse

Somewhere in forgotten zones

Grant us oh oracle

Of the grave-ward eye

One glimpse throught

The veiled temple of light

Sulphur grief priests

Drip down from the lashes

Bell-metal chimes

The toll of death marches

The toll of death marches…

The land of no return

It’s quiet here

No life forms

And no calls get through

Communication runs cold

Out there we are truly nameless

Out there we’re null and void

Out in the open we are everywhere

Scattered strangers waiting for something to occur

For the emptiness to consume us…

Will the end be ever near?

I beg the truth but fear to ask my purse lips move but are incapable of speech

Repeating ghost on endless tides

Can only salute in gestures and smiles

Het land van geen terugkeer

Het is hier stil

Geen levensvormen

En er komen geen gesprekken door

Communicatie loopt koud

We waren slechts concepten

We waren alleen maar dromen

Eén oor voor de aarde

Een oog op de hemel

Zullen de sterren tussen ons groeien?

Tot we eindelijk verdwijnen?

Eén oor voor de aarde

Een oog op de hemel

We zijn vreemde spiegels

Wanneer we van de kaart vallen

Waar zijn de schepen op deze zeeloze kaarten?

Wie zal de bone-drift oversteken?

Maanloze nacht?

Breken in duizend kleuren

Van het licht naar consumeren en verdelen

Knipperend als een verloren vuurtoren

Ergens in vergeten zones

Schenk ons, oh, orakel

Van het oog van het graf

Een glimp doorheen

De gesluierde tempel van het licht

Zwavel verdriet priesters

Druppelen van de wimpers

Bell-metal klokkenspel

De tol van dodenmarsen

De tol van dodenmarsen...

Het land van geen terugkeer

Het is hier stil

Geen levensvormen

En er komen geen gesprekken door

Communicatie loopt koud

Daarbuiten zijn we echt naamloos

Daarbuiten zijn we null and void

In de open lucht zijn we overal

Verspreide vreemden die wachten tot er iets gebeurt

Voor de leegte om ons te consumeren...

Zal het einde ooit nabij zijn?

Ik smeek de waarheid, maar ben bang om mijn portemonnee te vragen lippen bewegen maar zijn niet in staat om te spreken

Herhalende geest bij eindeloze getijden

Kan alleen salueren met gebaren en glimlachen