The Eternal Fight - Set Before Us

A time of surplus, an age of unequal prosperity

When our obstacles disappear one by one

(one by one) we create new

We dwell in the past, drowning in what we cannot change

Seeking redemption from ourselves

Repeating our doubts in an endless cycle

Seeking redemption from ourselves

A time of surplus

The only problem is where we go does not exist

The only problem is where we go does not exist

We travel through space and time

But going nowhere, ever stuck inside a loop

We seek refuge in shelters built by our own desperate hands

But they crumble and as the storm draws close

Sometimes we are at peace

We feel like the world is ours for the taking

Yet despair sets in as realization comes

That we are only prisoners in the eye of the storm

Separate from yourself, you are not your thoughts

Find strength in the present

The only moment that matters

You are not alone, thousand souls share cage

You are not alone (alone), some has broken out

Free from the chains of fear

Seek knowledge from those who came before

We travel through space and time

But going nowhere, ever stuck inside a loop

We seek refuge in shelters built by our own desperate hands

But they crumble and as the storm draws close

It creeps closer, it creeps closer

It falls

You live your life and your mind lives another

You live your life

It goes on, it’s not your fault

You live your life

Een tijd van overschot, een tijdperk van ongelijke welvaart

Wanneer onze obstakels één voor één verdwijnen

(één voor één) we maken nieuwe

We blijven in het verleden, verdrinken in wat we niet kunnen veranderen

Op zoek naar verlossing van onszelf

Onze twijfels herhalen in een eindeloze cyclus

Op zoek naar verlossing van onszelf

Een tijd van overschot

Het enige probleem is dat waar we naartoe gaan niet bestaat

Het enige probleem is dat waar we naartoe gaan niet bestaat

We reizen door ruimte en tijd

Maar nergens heen, ooit vastgelopen in een lus

We zoeken toevlucht in schuilplaatsen gebouwd door onze eigen wanhopige handen

Maar ze brokkelen af ​​en als de storm nadert

Soms hebben we vrede

We hebben het gevoel dat de wereld voor het oprapen ligt

Maar de wanhoop slaat toe als het besef komt

Dat we slechts gevangenen zijn in het oog van de storm

Afgescheiden van jezelf, je bent niet je gedachten

Vind kracht in het heden

Het enige moment dat ertoe doet

Je bent niet alleen, duizend zielen delen de kooi

Je bent niet alleen (alleen), sommigen zijn uitgebroken

Vrij van de ketenen van angst

Zoek kennis van degenen die eerder kwamen

We reizen door ruimte en tijd

Maar nergens heen, ooit vastgelopen in een lus

We zoeken toevlucht in schuilplaatsen gebouwd door onze eigen wanhopige handen

Maar ze brokkelen af ​​en als de storm nadert

Het kruipt dichterbij, het kruipt dichterbij

Het valt

Je leeft je leven en je geest leeft een ander

Je leeft je leven

Het gaat door, het is niet jouw schuld

Je leeft je leven