Колокола - Сергей Азаров

А ты опять сегодня не пришла,

А я так ждал, надеялся и верил,

Что зазвонят опять колокола,

И ты войдёшь в распахнутые двери.

Что зазвонят опять колокола,

И ты войдёшь в распахнутые двери.

Перчатки снимешь прямо у дверей,

Потом положишь их на подоконник,

Я так замёрзла, скажешь, обогрей

И мне протянешь зябкие ладони.

Я так замёрзла, скажешь, обогрей

И мне протянешь зябкие ладони.

Я их возьму и каждый палец

целуя, сердцем согревая,

О, если б ты шагнула на порог,

Но в парк ушли последние трамваи.

О, если б ты шагнула на порог,

Но в парк ушли последние трамваи.

А ты опять сегодня не пришла,

А я так ждал, надеялся и верил,

Что зазвонят опять колокола,

И ты войдёшь в распахнутые двери.

Что зазвонят опять колокола,

И ты войдёшь в распахнутые двери

En je kwam niet meer vandaag,

En ik wachtte, hoopte en geloofde

Dat de klokken weer gaan rinkelen

En je gaat door de open deuren.

Dat de klokken weer gaan rinkelen

En je gaat door de open deuren.

Doe je handschoenen uit bij de deur,

Dan zet je ze op de vensterbank,

Ik heb het zo koud, je zegt warm het op

En strek je kille handpalmen naar me uit.

Ik heb het zo koud, je zegt warm het op

En strek je kille handpalmen naar me uit.

Ik zal ze en elke vinger nemen

zoenen, het hart verwarmen,

Oh, als je op de drempel stapte,

Maar de laatste trams vertrokken naar het park.

Oh, als je op de drempel stapte,

Maar de laatste trams vertrokken naar het park.

En je kwam niet meer vandaag,

En ik wachtte, hoopte en geloofde

Dat de klokken weer gaan rinkelen

En je gaat door de open deuren.

Dat de klokken weer gaan rinkelen

En je zult de open deuren binnengaan