Les gœmons - Serge Gainsbourg

Algues brunes ou rouges

Dessous la vague bougent

Les goémons

Mes amours leur ressemblent

Il n’en reste il me semble

Que goémons

Que des fleurs arrachées

Se mourant comme les

Noirs goémons

Que l’on prend, que l’on jette

Comme la mer rejette

Les goémons

Mes blessures revivent

À la danse lascive

Des goémons

Dieu comme elle était belle

Vous souvenez-vous d’elle

Les goémons

Elle avait la langueur

Et le goût et l’odeur

Des goémons

Je prie son innocence

À la sourde cadence

Des goémons

Algues brunes ou rouges

Dessous la vague bougent

Les goémons

Mes amours leur ressemblent

Il n’en reste il me semble

Que goémons

Que des fleurs arrachées

Se mourant comme les

Noirs goémons

Que l’on prend que l’on jette

Comme la mer rejette

Les goémons

Bruine of rode algen

Onder de golf bewegen

zeewier

Mijn liefdes lijken op hen

Niemand links lijkt het

welk zeewier?

Alleen gescheurde bloemen

Sterven als de

Zwart zeewier

Dat we nemen, dat we weggooien

Zoals de zee afwijst

zeewier

Mijn wonden herleven

Op de wulpse dans

Zeewier

God wat was ze mooi

Herinner je je haar

zeewier

Ze had de loomheid

En de smaak en de geur

Zeewier

Ik smeek hem om zijn onschuld

In het gedempte tempo

Zeewier

Bruine of rode algen

Onder de golf bewegen

zeewier

Mijn liefdes lijken op hen

Niemand links lijkt het

welk zeewier?

Alleen gescheurde bloemen

Sterven als de

Zwart zeewier

Dat we nemen dat we weggooien

Zoals de zee afwijst

zeewier