Sefa - Serdar Ortaç

Ne sefadan, ne beladan

Hayat aşktan oluşur.

İnanırsan bana cennet,

Sana hasret yüreğim.

Ne ölümden, ne zulümden,

Dilim aşktan konuşur

Kıracaksan en azından

Bırak atsın yüreğim.

Eskileri unutma alışkanlığı var hepimizde

Elindekini tutma savurganlığı var

Bi kere vurdu mu kalbe o aşkın ecel sopası

Korkutuyor ama kalbe ne faydası var

Kimsede kalmadı zerre tebessüm edip yola çıkmak

Layığını bulacak bu efendi yürek yarı çıplak

Korksa da elleri arkada birleşiyor yar için

Ben de bu kavgada olmam o küpküçücük yer için

Varlığım da yokluğum da önemli mi senin için

Bunca efkar çokluğunda kaçtın elimden

Aşk önümden geçti bir durmadı yörüngede

Kaç karamsar öykü varsa saçtın elinden

Noch vreugde noch moeite

Het leven bestaat uit liefde.

Hemel als je me gelooft

Ik mis je in mijn hart.

Noch dood noch vervolging,

Mijn tong spreekt van liefde

Als je het gaat breken, tenminste

Laat mijn hart gaan.

We hebben allemaal de gewoonte om de oude te vergeten.

Hij heeft de extravagantie om vast te houden wat hij heeft

Zodra het het hart raakte, blijft de dood van die liefde plakken

Het beangstigt, maar wat heeft het voor zin voor het hart?

Er is niemand meer om een ​​beetje te glimlachen en weg te gaan

Dit meesterhart zal zijn waarde vinden, halfnaakt

Ook al is hij bang, zijn handen komen samen voor de rug

Ik ben ook niet in deze strijd, voor die kleine plaats

Vindt u mijn aanwezigheid of afwezigheid belangrijk?

Je liep van me weg met zoveel verdriet

Liefde ging voor me voorbij en stopte niet in een baan

Hoeveel pessimistische verhalen heb je uit je hand gegooid?