First Night - Sebalter

No moment is better than nowto

write poems: the first night of this year

Between regrets for things we could have

done, and good intentions we won’t realise

The moon knows I am not joking with you and she is not jealous

She might be feeling a bit lonely though, I know what it means

Wish I could promise you that we’ll be still here

When the last star is getting too tired to shine

Still be here

When the colours of the last sunset are fading away

Me and you in this twilight

I’d love to say that we will walk forever

Climbing up the stairway of the time

It is just a maybe but I am sure I won’t be a November leaf

In your memories, and you in mine

Maybe somewhere somebody is going to remember me and you

Maybe somewhere somebody is going to tell

the story of me and you, like a fairy tale

And now we are here in the dawn of another year

I don’t know if I will be able to look after you forever

I’ll be sincere I am a bit afraid, we are just skin and breath

So I cannot promise you that we’ll be still here

When the last star is getting too tired to shine

Still be here

When the colours of the last sunset are fading away

Me and you in this darkness

I’d love to say that we will walk forever

Climbing up the stairway of the time

It is just a maybe but I am sure I won’t be a November leaf

In your memories, and you in mine

Maybe somewhere somebody is going to remember me and you

Maybe somewhere somebody is going to tell

the story of me and you, like a fairy tale

And now we are here in the dawn of another year

Hold my hand, let’s walk towards another year

Geen moment is beter dan nu

schrijf gedichten: de eerste nacht van dit jaar

Tussen spijt van dingen die we hadden kunnen hebben

gedaan, en goede bedoelingen zullen we niet realiseren

De maan weet dat ik geen grap met je maak en ze is niet jaloers

Ze voelt zich misschien een beetje eenzaam, ik weet wat het betekent

Ik wou dat ik je kon beloven dat we er nog steeds zijn

Wanneer de laatste ster te moe wordt om te schijnen

Wees er nog steeds

Wanneer de kleuren van de laatste zonsondergang vervagen

Jij en ik in deze schemering

Ik zou graag willen zeggen dat we voor altijd zullen lopen

De trap van die tijd opklimmen

Het is gewoon een misschien, maar ik weet zeker dat ik geen novemberblad zal zijn

In jouw herinneringen, en jij in de mijne

Misschien herinnert iemand zich mij en jou ergens

Misschien gaat iemand het ergens vertellen

het verhaal van mij en jou, als een sprookje

En nu zijn we hier in de dageraad van weer een jaar

Ik weet niet of ik voor altijd voor je kan zorgen

Ik zal oprecht zijn, ik ben een beetje bang, we zijn gewoon huid en adem

Dus ik kan je niet beloven dat we er nog zijn

Wanneer de laatste ster te moe wordt om te schijnen

Wees er nog steeds

Wanneer de kleuren van de laatste zonsondergang vervagen

Jij en ik in deze duisternis

Ik zou graag willen zeggen dat we voor altijd zullen lopen

De trap van die tijd opklimmen

Het is gewoon een misschien, maar ik weet zeker dat ik geen novemberblad zal zijn

In jouw herinneringen, en jij in de mijne

Misschien herinnert iemand zich mij en jou ergens

Misschien gaat iemand het ergens vertellen

het verhaal van mij en jou, als een sprookje

En nu zijn we hier in de dageraad van weer een jaar

Houd mijn hand vast, laten we een nieuw jaar tegemoet gaan