Die Nacht ... Du Bist Nicht Allein - Schiller, Thomas Detert

Day & Night

Die Nacht… Du bist nicht allein

Die sonne zieht an mir vorbei obwohl sie eigentlich steht

während die welt an ihr vorbei so langsam untergeht

und wenn es dann dämmert und die nacht erwacht

beginnt ein untergang der jedem tag das leben nimmt

was diese welt am tag verneint lädt sie des nachts ein

und einer ihrer schatten wird von mir gemacht sein

dunkle seiten seiner seele bietet jeder zum tausch

unter menschen die sich suchen und nichts finden als rausch

die nach mir greifen und mitunter kriegen sie mich zu fassen

ziehn mich runter in nen bunker voller dunkler grimassen

hier kann ich grenzen überwindend meine seele verwetten

oder einen engel finden und mich retten

du bist nicht allein

ich bin immer hier

du bist nicht allein

ich bin immer hier, um da zu sein

kann denn die möglichkeit die sonne nicht mehr aufgehn zu sehn

einem die lust am leben nehmen?

ich teil mit jedem heute nacht den ballast

und das elend unsrer not in der angst vor dem leben und dem tod

in diesem lebenslagen kampf der krank macht und kraft raubt

häng ich an allem was mich schwach macht und aussaugt

wehr mich dagegen anzunehmen was weh tat

um niemals zuzugeben dass ich jemals falsch lag

doch wenn es wahr ist dass man erst durch fehler vollkommen wird

und dass wer aus angst am leben hängt sich vollkommen irrt

dann ist der schmerz loszulassen wohl nichts gegen den schmerz

wenn einem alles genommen wird

du bist nicht allein

ich bin immer hier, um da zu sein

du bist nicht allein

ich bin immer hier, um da zu sein

in einer stürmischen nacht erlöschen träume wie kerzenlicht

und wer nicht von herzen spricht trägt einen schmerz in sich

hütet und versteckt ihn hinter tausend ausreden

ich sollte beten aber irgendwas spricht dagegen

ich will vergeben denn der zweifel ersticht mein leben

ich kann nicht glauben meine liebe zerbricht am ego

ich will vertraun und ich weiss nicht mehr wie das gehen soll

ich seh kein morgengrauen nein ich sehr nur dichten nebel

ich bin am boden geknebelt und fast zu tode getreten

doch hab nicht vor so zu enden, ich hab nicht vor aufzugeben

ich werde dieses leben ändern und ich werds überleben

ein neuer morgen wird kommen und er bringt hoffnung für jeden

der neu geboren unter schmerzen aus dem koma erwacht

damit das feuer des herzens auf ein neues entfacht

dass hat das leben jeden tag in diesen händen verbracht

damit das licht der nacht ein ende macht

du bist nicht allein

ich bin immer hier, um da zu sein

du bist nicht allein

ich bin immer hier, um da zu sein

es liegt nur an dir

dag nacht

De nacht ... je bent niet alleen

De zon gaat me voorbij ook al staat hij echt

terwijl de wereld langzaam aan haar voorbijgaat

en wanneer het aanbreekt en de nacht ontwaakt

begint een ondergang die het leven van elke dag wegneemt

Wat deze wereld overdag ontkent, nodigt je 's nachts uit

en een van hun schaduwen zal door mij worden gemaakt

iedereen biedt in ruil daarvoor donkere kanten van hun ziel aan

onder mensen die zoeken en niets anders vinden dan dronkenschap

die naar me reiken en soms grijpen ze me vast

trek me naar beneden in een bunker vol donkere grimassen

hier kan ik mijn ziel wedden, grenzen overwinnen

Of zoek een engel en red mij

je bent niet alleen

ik ben altijd hier

je bent niet alleen

Ik ben er altijd om er te zijn

Kan de mogelijkheid om de zon niet meer te zien opkomen?

je levensvreugde wegnemen?

Ik deel vanavond de ballast met iedereen

en de ellende van onze nood in angst voor leven en dood

in deze levenssituatie strijd die je ziek maakt en je van je kracht berooft

Ik klamp me vast aan alles wat me zwak maakt en me leegzuigt

Ik weiger te accepteren wat pijn doet

Om nooit toe te geven dat ik ooit ongelijk had

maar als het waar is dat men alleen volmaakt wordt door fouten

en dat wie uit angst aan het leven hangt, het helemaal bij het verkeerde eind heeft

dan is het loslaten van de pijn waarschijnlijk niets vergeleken met de pijn

wanneer alles van je wordt afgenomen

je bent niet alleen

Ik ben er altijd om er te zijn

je bent niet alleen

Ik ben er altijd om er te zijn

op een stormachtige nacht gaan dromen uit als kaarslicht

en als je niet vanuit je hart spreekt, draag je een pijn in je mee

bewaakt en verbergt hem achter duizend excuses

Ik zou moeten bidden, maar iets spreekt het tegen

Ik wil vergeven omdat de twijfel in mijn leven steekt

Ik kan niet geloven dat mijn liefde het ego breekt

Ik wil vertrouwen en ik weet niet meer hoe ik het moet doen

Ik zie geen dageraad, nee, ik heel veel, alleen dichte mist

Ik werd gekneveld op de grond en bijna dood geschopt

Maar ik ben niet van plan om zo te eindigen, ik ben niet van plan op te geven

Ik zal dit leven veranderen en ik zal overleven

Een nieuwe morgen zal komen en het zal hoop brengen voor iedereen

de pasgeborene ontwaakt uit de coma van de pijn

zodat het vuur van het hart opnieuw wordt ontstoken

die het leven elke dag in deze handen doorbracht

zodat het licht van de nacht een einde maakt

je bent niet alleen

Ik ben er altijd om er te zijn

je bent niet alleen

Ik ben er altijd om er te zijn

het is alleen aan jou