Волк - Satarial

Ты не увидишь,

Как немощный волк

Лакает беззубым ртом молоко.

Я уйду, когда ты уснешь,

Лизнув тебя своим языком.

Ты не расстроишься,

Подумав: «Предал»,

Я смерть принимаю на воле.

И не увидишь,

Как серебрит седина

И лапы слабеют от боли.

И я приму

Последний свой бой,

Сомкнув клыки на загривке врага.

И в мире, где вечно светит луна,

Я буду тебя вспоминать.

И в мире, где вечно светит луна,

Я буду тебя вспоминать.

Как в неравных битвах,

Всегда побеждая,

Гордо морду к тебе прижимал.

А руки твои

Несмышленый щенок

Снова будет лизать.

Назови его —

Это просьба моя —

Так, как звали меня.

Je zult het niet zien

Als een zwakke wolf

Hij likt melk met zijn tandeloze mond.

Ik ga weg als je in slaap valt

Je likken met mijn tong.

Je zult niet boos worden

"verraden" denken

Ik accepteer de dood naar believen.

En je zult het niet zien

Hoe zilvergrijs haar

En de poten verzwakken van de pijn.

En ik zal accepteren

Je laatste gevecht

Zijn hoektanden sluiten op de nek van de vijand.

En in een wereld waar de maan altijd schijnt,

Ik zal je herinneren.

En in een wereld waar de maan altijd schijnt,

Ik zal je herinneren.

Zoals in ongelijke gevechten,

Altijd winnen

Drukte trots zijn snuit naar je toe.

en je handen

domme puppy

Zal weer likken.

Noem maar op -

Dit is mijn verzoek

Net zoals ze me noemden.