El Relicario (1957) - Sara Montiel

Un día de San Eugenio

Yendo hacia el prado le conocí

Era el torero de más tronio

Y el más castizo de to Madrid

Iba en calesa

Pidiendo guerra

Y yo al mirarlo

Me estremeci

Y el al notarlo

Bajo del coche

Y muy garboso

Se vino a mi

Tiro la capa

Con gesto altivo

Y descubriendose

Me dijo asi:

Pisa morena

Pisa con garbo

Que un relicario

Que un relicario me voy hacer

Con el trocito de mi capote

Que haya pasado

Que haya pisado tan lindo pie

Un lunes abrileño el toreaba

Y a verlo fui

Nunca lo hiciera que aquella tarde

De sentimiento crei morir

Al dar un lance

Cayo en la arena

Se sintio herido

Miró hacia mi

Y un relicario

Saco del pecho

Que yo enseguida

Reconoci

Cuando el torero

Caia inerte

En su delirio

Decia asi:

Pisa morena

Pisa con garbo

Que un relicario

Que un relicario me voy hacer

Con el trocito de mi capote

Que haya pasado

Que haya pisado tan lindo pie

Een dag van Saint Eugene

Op weg naar de weide ontmoette ik hem

Hij was de meest succesvolle stierenvechter

En de meest traditionele van Madrid

Ik zat in een koets

om oorlog vragen

en ik kijk ernaar

ik huiverde

En toen hij merkte

onder de auto

en erg gracieus

het kwam naar mij

ik gooi de cape

met een trots gebaar

en ontdekken

Hij vertelde me zo:

stampt brunette

Stap met gratie

wat een medaillon

Wat een medaillon ga ik maken

Met het stuk van mijn cape

wat er is gebeurd

Dat je op zo'n mooie voet bent gestapt

Op een maandag in april vocht hij

en ik ging kijken

Ik heb die middag nooit gedaan

Van het gevoel dat ik dacht dat ik zou sterven

Bij het casten

Ik viel in het zand

hij voelde zich gekwetst

keek naar me op

en een medaillon

borstzak

dat ik meteen

erkend

wanneer de stierenvechter

inerte caia

in zijn delirium

Het zei als volgt:

stampt brunette

Stap met gratie

wat een medaillon

Wat een medaillon ga ik maken

Met het stuk van mijn cape

wat er is gebeurd

Dat je op zo'n mooie voet bent gestapt