Sixhundredthirtyone - Sanction

Your eyes stare back as I dream of death

They call to speak your name

It’s just wasted

Your eyes stare back as I dream of death

They call to speak your name

It’s just wasted breath

When your lungs empty and nothing escapes your lips

The heart grows cold and ill finally sleep

The thought torments me

How empty I feel

Seeing you alive

Seeing you alive

I raise the knife guided slow towards your light

How many times will I turn

What more can I think?

I’ve felt every mistake

I’ve seen every catastrophe

How many times must I say

How many times must I say it

You’ve died in my eyes

Hoping for an end

The end

Your eyes stare back as I dream of death

They call to speak your name

It’s just wasted breath

Je ogen staren terug terwijl ik droom van de dood

Ze bellen om je naam te spreken

Het is gewoon verspild

Je ogen staren terug terwijl ik droom van de dood

Ze bellen om je naam te spreken

Het is gewoon verspilde adem

Wanneer je longen leeg zijn en er niets aan je lippen ontsnapt

Het hart wordt koud en ziek, eindelijk slapen

De gedachte kwelt me

Hoe leeg ik me voel

Je levend zien

Je levend zien

Ik hef het mes langzaam naar je licht geleid

Hoe vaak zal ik draaien?

Wat kan ik nog meer denken?

Ik heb elke fout gevoeld

Ik heb elke ramp gezien

Hoe vaak moet ik zeggen?

Hoe vaak moet ik het zeggen?

Je bent gestorven in mijn ogen

Hopend op een einde

Het einde

Je ogen staren terug terwijl ik droom van de dood

Ze bellen om je naam te spreken

Het is gewoon verspilde adem