Cordia - Sanction

Broken pieces of remembrance

Dispelling the illusion of promise

How many seasons will pass as I prolong the torment?

Familiarity too easy as I gaze upon the endless

Sift through the color, regrown duller

As I wonder what it’s all for

What it is all for

Upon the nameless graves

We write to forgive and justify the shame

And so it begins on the might of your tired hands

Damned forever by our sins

Too proud of our choices now

Plucking away at every last pedal

We’ve chosen our exit

Forever we stare into the sun

Forever we stare into the sun

Gebroken stukken van herinnering

De illusie van belofte verdrijven

Hoeveel seizoenen gaan er voorbij als ik de kwelling verleng?

Vertrouwdheid te gemakkelijk als ik naar het eindeloze staar

Zeef door de kleur, wordt doffer

Omdat ik me afvraag waar het allemaal voor is

Waar is het allemaal voor?

Op de naamloze graven

We schrijven om de schaamte te vergeven en te rechtvaardigen

En dus begint het met de macht van je vermoeide handen

Voor altijd verdoemd door onze zonden

Te trots op onze keuzes nu

Bij elk laatste pedaal wegpikken

We hebben onze uitgang gekozen

Voor altijd staren we in de zon

Voor altijd staren we in de zon