The Lost - Sanctimony

In the sunbeams shining

Over fields trundle the ghosts

Bound in the bright iron

They carried truth on the crosses

Uninvited and unexpected

They opened all the gates

Strength and war ruse are brothers them

And bloodthirsty smile of superiority, too

Propagating something unknown

They shot the children of forest with arrows

With assistance of swiche and chains

They built castles of stone between the oaks

Fire made ashes from woods

Skies lost the sun

Stones hid under mosses

The blood it’s our tears

Spirits of wood went to another wood

The clevers learnt to hide

Faith dressed into clothes

Hiding itself in ornaments and in laces

Rivers may find the sea

Winds know where to run

May the lost to live?

There’s silence in the forest, nobody can feel it

In de stralende zonnestralen

Over velden rollen de geesten

Gebonden in het heldere ijzer

Ze droegen de waarheid aan het kruis

Onuitgenodigd en onverwacht

Ze openden alle poorten

Kracht en oorlogstruc zijn broers van hen

En ook een bloeddorstige glimlach van superioriteit

Iets onbekends propageren

Ze schoten de kinderen van het bos neer met pijlen

Met behulp van snaar en kettingen

Ze bouwden stenen kastelen tussen de eiken

Vuur maakte as van hout

Lucht verloor de zon

Stenen verstopt onder mossen

Het bloed, het zijn onze tranen

Geesten van hout gingen naar een ander bos

De slimmeriken leerden zich te verstoppen

Geloof gekleed in kleding

Zichzelf verbergend in ornamenten en in veters

Rivieren kunnen de zee vinden

Winden weten waar ze moeten rennen

Mogen de verlorenen leven?

Het is stil in het bos, niemand kan het voelen