One Last Remark - Sambassadeur

The blank stood soberly and watched

How my love would collide with their usual fuss

They bring you down fast round here

And lies weaved endless hopes of you

I know you won’t fool me another time

And I’ve been outloved before

Now the feeling is lost forever

Earth, wind, watered eyes and you

I’ve been dreaming out loud for too long now

I don’t even know your aim

A blank stare cut through the air

And it brought back that lump of despair

I’d been waiting for

Now on the floor:

A sobbing hunk of old flesh

Has withered into this infinite mess

Is that a tear in your eye

Or just a drowning fly?

De blanco stond nuchter en keek toe

Hoe mijn liefde zou botsen met hun gebruikelijke gedoe

Ze brengen je hier snel naar beneden?

En leugens weefden eindeloze hoop op jou

Ik weet dat je me niet nog een keer voor de gek houdt

En ik ben al eerder overtroffen

Nu is het gevoel voor altijd verloren

Aarde, wind, tranende ogen en jij

Ik droom al te lang hardop

Ik weet niet eens je doel

Een blanco blik sneed door de lucht

En het bracht die brok wanhoop terug

Ik had gewacht op

Nu op de vloer:

Een snikkend stuk oud vlees

Is verdord in deze oneindige puinhoop

Is dat een traan in je ogen?

Of gewoon een verdrinkingsvlieg?