Nur ein Traum - Saltatio Mortis

Es fault an morschem Galgen

Schon seit Ewigkeit

Ermordet und vergessen

Die Gerechtigkeit

Voll Angst in dunklem Kerker

Geht es ihm nicht gut

Liegt krank und abgemagert

Der vermisste Mut

Wer viel hat

Dem wird gegeben

Den Reichen und den Teufel freut’s

Beschenkt die Starken

Schröpft die Schwachen

Und die Armen schlagt ans Kreuz!

Gehenkt an den Gedärmen

Bis sie nicht mehr schreit

Stirbt auf des Turmes Zinnen

Die Barmherzigkeit

Brutal aufs Rad geflochten

Es regiert Gewalt

Bricht unter wildem Jubel

Der Zusammenhalt

Wer viel hat

Dem wird gegeben

Den Reichen und den Teufel freut’s

Beschenkt die Starken

Schröpft die Schwachen

Und die Armen schlagt ans Kreuz!

Wer viel hat

Dem wird gegeben

Den Reichen und den Teufel freut’s

Beschenkt die Starken

Schröpft die Schwachen

Und die Armen schlagt ans Kreuz!

Auf kaltem Scheiterhaufen

Schwindet das Licht

Verbrannt zu Ruß und Asche

Uns’re Zuversicht

Gedehnt auf einer Streckbank

Ist schon lang bereit

Uns ins Gesicht zu lügen

Die nackte Wahrheit

Auch uns’re Leiber baumeln

Hoch an einem Baum

Wir hängen nicht am Leben

Doch an einem Traum

Wir hängen nicht am Galgen

Und an keinem Strick

Sondern am Glauben

An Gerechtigkeit und Glück

Het is aan het rotten aan een rotte galg

Sinds altijd

Vermoord en vergeten

Gerechtigheid

Vol angst in een donkere kerker

Gaat het niet goed met hem?

Ligt ziek en uitgemergeld

De ontbrekende moed

wie heeft er veel?

Dat zal worden gegeven

De rijken en de duivel zijn gelukkig

Geef geschenken aan de sterken

Laat de zwakken leeglopen

En kruisig de armen!

Opgehangen aan de darmen

Tot ze stopt met schreeuwen

Sterven op de kantelen van de toren

de barmhartigheid

Brutaal gevlochten op de fiets

Geweld regeert

Pauzes met wild gejuich

de cohesie

wie heeft er veel?

Dat zal worden gegeven

De rijken en de duivel zijn gelukkig

Geef geschenken aan de sterken

Laat de zwakken leeglopen

En kruisig de armen!

wie heeft er veel?

Dat zal worden gegeven

De rijken en de duivel zijn gelukkig

Geef geschenken aan de sterken

Laat de zwakken leeglopen

En kruisig de armen!

Op een koude brandstapel

Het licht vervaagt

Verbrand tot roet en as

ons vertrouwen

Uitgerekt op een stretchbank

Staat al lang klaar

Liegen in ons gezicht

De naakte waarheid

Onze lichamen bungelen ook

Hoog in een boom

We zijn niet gehecht aan het leven

Maar in een droom

We hangen niet aan de galg

En zonder touw

Maar in geloof

In gerechtigheid en geluk