Der Kuss - Saltatio Mortis

Es war einmal ein Mägdelein

schön wie der Morgentau.

Sie war so jung und unberührt,

war auf dem Weg zur Frau.

Für elf Gold und einen Ring

gab sie den ersten Kuss

einem reichen Kaufmannssohn

ohne Liebe und Genuss.

Küss mich!

Küss mich sanft und wild,

versiegel meine Lippen.

Küss mich jetzt und hier!

Nur dein Kuss stillt meine Gier.

Das Mägdelein reifte zur Frau

und grausam kam die Stund',

als für ein Gold erblühten ihr

elf Küsse auf dem Mund.

Das Lächeln fror ihr bald zu Eis,

ist doch die Zeit ein reißend Fluss.

Bald zahlt sie selbst elf Stücke Gold

für einen kalten Kuss.

Und als die Zeit noch weiter schritt,

ging sie zum Kaufmannssohn,

zog seinen Ring von ihrer Hand

und bot ihn an als Lohn.

Für einen Kuss ohne Gefühl

gab sie ihm seinen Ring,

bevor er mit elf neuen Gold

zu jungen Mädchen ging.

Er was eens een klein meisje

mooi als de ochtenddauw.

Ze was zo jong en onaangeroerd

was op weg naar zijn vrouw.

Voor elf goud en een ring

ze gaf de eerste kus

de zoon van een rijke koopman

zonder liefde en plezier.

Kus me!

kus me zacht en wild,

verzegel mijn lippen

Kus me nu en hier!

Alleen jouw kus bevredigt mijn hebzucht.

Het kleine meisje groeide uit tot een vrouw

en het uur kwam wreed

gij bloeide als voor een goud

elf kussen op de mond.

Haar glimlach bevroor al snel tot ijs,

de tijd is een kolkende rivier.

Straks betaalt ze zelf elf goudstukken

voor een koude kus

En naarmate de tijd verstreek

ze ging naar de zoon van de koopman,

trok zijn ring uit haar hand

en bood het aan als beloning.

Voor een kus zonder gevoel

ze gaf hem zijn ring

alvorens te komen met elf nieuw goud

ging naar jonge meisjes.