A Woman Scorned - Saint Saviour

Times you wore angel eyes

But I picked out those lies

The cries of a sinner

Disguises are thinner when you’re closer

Times we were synchronized but I felt all those ties dissolve in the winter

Now I must begin again

To be frozen

So leave town, turn around

Don’t let those feet touch the ground

Turn tail, hit the trail

Spin the wheel and set the sails

'Cos I don’t love

No I don’t love

No I don’t love

No I don’t love

You

You

You

You

These are the words of a woman scorned

Hell hath no fury and I still feel burned

If time is a healer then give me a day

So I can learn how to walk away

Time was you’d act so surprised

But I saw through those sighs, the time I was woken

And now you have spoken

I hear you loud and clear

Years before I realized, but now I’m old and wise

And you’re looking younger

But my heart is stronger, it goes on without you dear

So burn this town to the ground, what you lost is what I found

Now it’s mine to hold and keep, as you sow so you shall reap

Now I don’t love

No I don’t love

No I don’t love

No I don’t love

You

You

These are the words of a woman scorned

Hell hath no fury but I still feel burned

If time is a healer then give me day, so I can learn how to walk away

These are the words of a woman scorned

Hell hath no fury yet I still feel burned

These are the words of a woman scorned

Hell hath no fury but I still feel burned

If time is a healer then give me day, so I can learn how to walk away

These are the words of a woman scorned

Hell hath no fury yet I still feel burned

Can I be forgiven for losing my faith in me?

In me

Keer dat je engelenogen droeg

Maar ik heb die leugens uitgezocht

De kreten van een zondaar

Vermommingen zijn dunner als je dichterbij bent

Tijden waren we gesynchroniseerd, maar ik voelde dat al die banden in de winter oplosten

Nu moet ik opnieuw beginnen

Om te worden ingevroren

Dus verlaat de stad en keer om

Laat die voeten de grond niet raken

Draai de staart, ga op pad

Draai aan het wiel en zet de zeilen

'Omdat ik niet liefheb

Nee, ik hou niet van

Nee, ik hou niet van

Nee, ik hou niet van

Jij

Jij

Jij

Jij

Dit zijn de woorden van een geminachte vrouw

De hel heeft geen woede en ik voel me nog steeds verbrand

Als tijd een genezer is, geef me dan een dag

Zodat ik kan leren hoe ik moet weglopen

Tijd was dat je zo verrast zou doen

Maar ik zag door die zuchten heen de tijd dat ik wakker werd

En nu heb je gesproken

Ik hoor je luid en duidelijk

Jaren voordat ik het besefte, maar nu ben ik oud en wijs

En je ziet er jonger uit

Maar mijn hart is sterker, het gaat door zonder jou schat

Dus verbrand deze stad tot de grond toe af, wat je verloor is wat ik vond

Nu is het aan mij om vast te houden en te houden, zoals je zaait, zo zul je oogsten

Nu hou ik niet van

Nee, ik hou niet van

Nee, ik hou niet van

Nee, ik hou niet van

Jij

Jij

Dit zijn de woorden van een geminachte vrouw

De hel is niet woedend, maar ik voel me nog steeds verbrand

Als tijd een genezer is, geef me dan dag, zodat ik kan leren hoe ik weg kan lopen

Dit zijn de woorden van een geminachte vrouw

De hel is niet woedend en toch voel ik me nog steeds verbrand

Dit zijn de woorden van een geminachte vrouw

De hel is niet woedend, maar ik voel me nog steeds verbrand

Als tijd een genezer is, geef me dan dag, zodat ik kan leren hoe ik weg kan lopen

Dit zijn de woorden van een geminachte vrouw

De hel is niet woedend en toch voel ik me nog steeds verbrand

Kan het mij vergeven worden dat ik mijn vertrouwen in mij heb verloren?

In mij