Winds of Vengeance - Sacrilege

Deep in the abyss, for years entombed they have lain

Long through the timeless mists, they are like the ghosts of the slain

Engulfed by darkness, they have awaited to rise

Above all is their laughter, as the world weeps and dies

Through chance after chance, more mistakes are made

Dormant in the wilderness, on our minds they have preyed

Now the cry from the darklands, burns down deep in our souls

Spirits crying for sanctuary as their evil takes hold

At the hour of the dawn, they eclipsed the sun

From a blackened sky, now both man and beast run

From their shadow no shelter from their anger no peace

From the heavens no mercy, on destruction they feast

Now the land that is left, it is polluted and drained

Trees bear no fruit now, the soil it yields no grain

With the beat of great wings, the wind it rages the earth

Now all evil is cleansed as we await the rebirth

Diep in de afgrond, jarenlang begraven hebben ze gelegen

Lang door de tijdloze nevels zijn ze als de geesten van de verslagenen

Overspoeld door duisternis, hebben ze gewacht om op te staan

Bovenal is hun gelach, terwijl de wereld huilt en sterft

Door kans na kans worden meer fouten gemaakt

Slapend in de wildernis, in onze gedachten hebben ze gejaagd

Nu brandt de kreet uit de donkere landen diep in onze zielen

Geesten die om heiligdom schreeuwen terwijl hun kwaad vat krijgt

Op het uur van de dageraad verduisterden ze de zon

Vanuit een zwartgeblakerde lucht rennen nu zowel mens als beest

Vanuit hun schaduw geen beschutting voor hun woede geen vrede

Vanuit de hemel geen genade, bij vernietiging vieren ze feest

Nu is het land dat overblijft, vervuild en drooggelegd

Bomen dragen nu geen vrucht, de grond levert geen graan op

Met het ritme van grote vleugels, de wind raast hij over de aarde

Nu is al het kwaad gereinigd terwijl we wachten op de wedergeboorte