Longing For Ether - Saccharine Trust

finally I am so high I can no longer see the Earth below

above, the sky is neither black or blue, there are no stars.

but I am high enough.

I can hear them, the voices clearly, as clear as a bell

of fire, as clear as a window in the sun.

I hear them.

they are saying, «beware.

stay on the ground or you will become lost, as we are.

lost…»

(kicked in the window, threw the door behind me, and ran. still, it was no good.

the air kept following me, mercilessly.

I tried turning corners, faster than slower, until I almost run into myself.

I knew there was no hope.

my lungs filled my head, dying and eager for silence, the perfect breathe.

the air knew I could not resist.

flesh is weak, but is weakness always bad?

weakness serves to glorify,

to ennoble, to sanctify.)

(gary) she always told me to stay away from the pit.

she would tell me that if

I wanted to keep my life from being any single color I had best be strong,

and when she died I began to dig for her as well.

the deeper I dug the stronger I got.

(my addiction shining like quicksilver

along the ropes inside my arms.) I had dug so deep that all the world was a

velvet black.

(turning even less than black.) then I unearthed the Goddess.

I took the

Goddess home and though she treated me badly my addiction turned from strength

to love.

she disappeared as I held her, the air as clear as quartz and rhythm.

it was then that I noticed my thin charred arms, fading.

now I go back to the

hole, feeding the earth, the grave song and cinder, I go to speak with my child,

like dust on a moth’s wing.

(my flesh white pink fumbles that I am flesh. flesh is weak, flesh is weak,

flesh is weak as air pushes into consume and elevate.

what I need is new eyes, new eyes to battle the conceit that death may be

salvation, new eyes and a vacuum.

knowing what I want, knowing I need, the perfect air follows, carving a hunger,

I sigh, gasping red and screaming, longing to breathe.)

eindelijk ben ik zo hoog dat ik de aarde beneden niet meer kan zien

hierboven is de lucht niet zwart of blauw, er zijn geen sterren.

maar ik ben high genoeg.

Ik kan ze horen, de stemmen duidelijk, zo duidelijk als een bel

van vuur, zo helder als een raam in de zon.

Ik hoor ze.

ze zeggen: «Pas op.

blijf op de grond of je raakt verdwaald, net als wij.

kwijt…"

(trapte het raam in, gooide de deur achter me en rende weg. Toch was het niet goed.

de lucht bleef me genadeloos achtervolgen.

Ik probeerde bochten te nemen, sneller dan langzamer, totdat ik mezelf bijna tegenkwam.

Ik wist dat er geen hoop was.

mijn longen vulden mijn hoofd, stervend en verlangend naar stilte, de perfecte ademhaling.

de lucht wist dat ik het niet kon weerstaan.

vlees is zwak, maar is zwakte altijd slecht?

zwakte dient om te verheerlijken,

veredelen, heiligen.)

(gary) ze zei altijd dat ik uit de buurt moest blijven van de put.

zou ze me vertellen dat als...

Ik wilde voorkomen dat mijn leven een enkele kleur zou zijn. Ik kon maar beter sterk zijn,

en toen ze stierf, begon ik ook naar haar te graven.

hoe dieper ik groef, hoe sterker ik werd.

(mijn verslaving schijnt als kwikzilver

langs de touwen in mijn armen.) Ik had zo diep gegraven dat de hele wereld een...

fluweel zwart.

(wordt nog minder dan zwart.) Toen heb ik de Godin opgegraven.

Ik heb de ... genomen

Godinnen thuis en hoewel ze me slecht behandelde, veranderde mijn verslaving van kracht

houden van.

ze verdween terwijl ik haar vasthield, de lucht zo helder als kwarts en ritme.

het was toen dat ik merkte dat mijn dunne, verkoolde armen vervaagden.

nu ga ik terug naar de

gat, de aarde voedend, het graflied en de sintel, ga ik met mijn kind praten,

als stof op de vleugel van een mot.

(mijn vlees wit roze tast dat ik vlees ben. vlees is zwak, vlees is zwak,

vlees is zwak als lucht naar binnen dringt om te consumeren en te verheffen.

wat ik nodig heb, zijn nieuwe ogen, nieuwe ogen om de verwaandheid te bestrijden dat de dood kan zijn

verlossing, nieuwe ogen en een vacuüm.

weten wat ik wil, wetend dat ik nodig heb, de perfecte lucht volgt, honger stillen,

Ik zucht, hijgend rood en schreeuwend, verlangend om te ademen.)