Haunted House - Ryan Adams

Welcome to my haunted house

I live here alone, ain’t no one else

It’s the last house at the end of the block

My friends all disappeared one by one

The cracks in the windows and the spiders, they crawl

Across the lattice from 1924

Life is too sweet, yeah, and life is too short

And there’s nowhere to fall

And I don’t want to live in this haunted house anymore

I don’t want to live in this haunted house anymore

There’s a painting on the wall

I see its eyes watching me as I walk on down the hall

Nobody stops to write, nobody calls

My friends all disappear

They all got lost

The cracks in the window and the spiders, they crawl

Across the lattice from 1924

Life is too sweet, man, and life is too short

And there’s nowhere to fall

And I don’t want to live in this haunted house anymore

I don’t want to live in this haunted house anymore

Welkom in mijn spookhuis

Ik woon hier alleen, er is niemand anders

Het is het laatste huis aan het einde van het blok

Mijn vrienden zijn allemaal één voor één verdwenen

De scheuren in de ramen en de spinnen, ze kruipen

Over het rooster uit 1924

Het leven is te zoet, ja, en het leven is te kort

En er is nergens om te vallen

En ik wil niet meer in dit spookhuis wonen

Ik wil niet meer in dit spookhuis wonen

Er hangt een schilderij aan de muur

Ik zie zijn ogen naar me kijken terwijl ik door de gang loop

Niemand stopt om te schrijven, niemand belt

Mijn vrienden verdwijnen allemaal

Ze zijn allemaal verdwaald

De scheuren in het raam en de spinnen, ze kruipen

Over het rooster uit 1924

Het leven is te lief, man, en het leven is te kort

En er is nergens om te vallen

En ik wil niet meer in dit spookhuis wonen

Ik wil niet meer in dit spookhuis wonen