The living years - Russell Watson

Every generation

Blames the one before

And all of their frustrations

Come beating on your door

I know that I’m a prisoner

To all my Father held so dear

I know that I’m a hostage

To all his hopes and fears

I just wish I could have told him in the living years

Crumpled bits of paper

Filled with imperfect thought

Stilted conversations

I’m afraid that’s all we’ve got

You say you just don’t see it

He says it’s perfect sense

You just can’t get agreement

In this present tense

We all talk a different language

Talking in defense

Say it loud, say it clear

You can listen as well as you hear

It’s too late when we die

To admit we don’t see eye to eye

So we open up a quarrel

Between the present and the past

We only sacrifice the future

It’s the bitterness that lasts

So Don’t yield to the fortunes

You sometimes see as fate

It may have a new perspective

On a different day

And if you don’t give up, and don’t give in

You may just be O. K

Say it loud, say it clear

You can listen as well as you hear

It’s too late when we die

To admit we don’t see eye to eye

I wasn’t there that morning

When my Father passed away

I didn’t get to tell him

All the things I had to say

I think I caught his spirit

Later that same year

I’m sure I heard his echo

In my baby’s new born tears

I just wish I could have told him in the living years

Say it loud, say it clear

You can listen as well as you hear

It’s too late when we die

To admit we don’t see eye to eye

elke generatie

Geeft de vorige de schuld

En al hun frustraties

Kom op je deur kloppen

Ik weet dat ik een gevangene ben

Aan al mijn vader die zo dierbaar was

Ik weet dat ik een gijzelaar ben

Op al zijn hoop en vrees

Ik wou dat ik het hem in zijn leven had kunnen vertellen

Verkreukelde stukjes papier

Gevuld met onvolmaakte gedachten

Stilstaande gesprekken

Ik ben bang dat dat alles is wat we hebben

Je zegt dat je het gewoon niet ziet

Hij zegt dat het volkomen logisch is

Je kunt gewoon geen overeenstemming krijgen

In deze tegenwoordige tijd

We spreken allemaal een andere taal

Praten ter verdediging

Zeg het hardop, zeg het duidelijk

Je kunt net zo goed luisteren als je hoort

Het is te laat als we sterven

Toegeven dat we het niet eens zijn met elkaar

Dus we beginnen ruzie te maken

Tussen heden en verleden

We offeren alleen de toekomst op

Het is de bitterheid die blijft

Dus geef niet toe aan het fortuin

Zie je soms als het lot

Het kan een nieuw perspectief hebben

Op een andere dag

En als je niet opgeeft en niet opgeeft

Je bent misschien gewoon O. K

Zeg het hardop, zeg het duidelijk

Je kunt net zo goed luisteren als je hoort

Het is te laat als we sterven

Toegeven dat we het niet eens zijn met elkaar

Ik was er die ochtend niet

Toen mijn vader stierf

Ik heb het hem niet kunnen vertellen

Alle dingen die ik te zeggen had

Ik denk dat ik zijn geest heb gevangen

Later datzelfde jaar

Ik weet zeker dat ik zijn echo heb gehoord

In de pasgeboren tranen van mijn baby

Ik wou dat ik het hem in zijn leven had kunnen vertellen

Zeg het hardop, zeg het duidelijk

Je kunt net zo goed luisteren als je hoort

Het is te laat als we sterven

Toegeven dat we het niet eens zijn met elkaar