Promises - Royal Wood

Well I once believed in a fairy tale

But now I’m holding a coffin nail

Between my lips closed tightly where we stand

And fearing now how to wield a sword

The final blow with a righteous word

Cutting away all remains of our ways

The end

O love

Words like dust how we shrug them off

Promises

How to resurrect all the glory days

To build a house where our story stays

Is anyone ever the savior they’d like to be?

Oh one by one though we can’t afford

With each new struggle a closing door

Is anyone ever the lover they’d like to be?

Our broken beauty

Can anyone save it?

Our broken beauty

Can anyone save it?

Again

Nou, ik geloofde ooit in een sprookje

Maar nu houd ik een doodskistnagel vast

Tussen mijn lippen stevig gesloten waar we staan

En nu bang hoe je een zwaard moet hanteren

De genadeslag met een rechtschapen woord

Alle overblijfselen van onze wegen wegsnijden

Het einde

O liefde

Woorden als stof, hoe we ze van ons afschudden

Beloften

Hoe je alle gloriedagen kunt doen herleven

Om een ​​huis te bouwen waar ons verhaal blijft

Is iemand ooit de redder die ze zouden willen zijn?

Oh, één voor één, hoewel we het ons niet kunnen veroorloven

Met elke nieuwe strijd een sluitende deur

Is iemand ooit de minnaar die ze zouden willen zijn?

Onze gebroken schoonheid

Kan iemand het redden?

Onze gebroken schoonheid

Kan iemand het redden?

Nog een keer