Mihin Mennä - Royal Family, Koo-S

Katon miettivin silmin tätä pientä paikkaa

Jossa päiväst toiseen mä vietän aikaa

En kiellä lainkaan, et johtuuks se meitsist

Et talon vaarallisin asia on leipäveitsi

No, tän sopan meikä keitti

Siks koitan ponnistella, en heitä reikää seiniin

Tiedän, ettei oo aika viel heittää veivii

Ku kolot menneisyydest pitäs peittää ensiks

Juoksen valoo kohti, mut tunneli on pitkä

Vaik sinne pääsis, ei elämä sen kummempi oo sitkään

On toivoo paremmast, näit mustelmii jo riittää

Vaik kestän iskut, ni kuitenki oon sillä mielel

Et kosk on aika lähtee?

Ku aina vaivaa, et toi taivas painaa päälle

Tälle tuskalle tahtoisin antaa kasvot

Koitan olla toimimatta vastaan tahtoo

Elämäs kaks pakkoo ja toinen niist on tehty

Ne on syntymä ja kuolema, en toiseen voi perehtyy

Siks katon eteenpäin, mut jumalauta

Miks ylemmäks pääseminen menee mudan kautta?

Matka jatkuu, mä tiedän mihin

Sinne kaikki mennään, toisil tie on pisin

Toisil lyhyt, voisit kysyy

Hiljaa itteltäs: «Mihin mennään?»

Mesta mis mä elän, kutsun huudiks taikka getoks

Siel missä niitä on, siin on suuri aikaero

Puhun synkästi olkoon coolii taikka pelkoo

Puheet suurii vaikka kerrot märist unist vailla selkoo

En kaihda keinoi kunnes korviin laitan peiton

Niinku pikkulaps, ei peiton alla lainkaan peikkoi

Ja samal nään tän tumman tulevaisuuden

Välähdyksenomaisena pois unes haihtuu ne

Synkät tunteet, vaik lopulta taas paisuu ne

Vaihtuen kyyniseks oloks aina maistuen

Yhtä kylmält ja sitkeeltä ku eilen

Ei tipu kyynel, sillä vaikka kuinka itkeekään, ni ei mee

Ykskään murhe pois rinnan päältä

Viina huuhtoo huolet, kuuntele rintaääntä

Katkee pinna päästä, ku illat mättää

Ei vara venettä kaada, mut on liikaa tässä

Matka jatkuu, mä tiedän mihin

Sinne kaikki mennään, toisil tie on pisin

Toisil lyhyt, voisit kysyy

Hiljaa itteltäs: «Mihin mennään?»

Jossain määrin toivon, että päiviltä mut pistäsit

Ku kokoajan tuntuu, etten sais yhtään mistään kii

Ruoka ei maistu, juomaa menee senkin edestä

Katon peilin silmiin, kas kummaa, nekin verestää

On kehis enemmän ku karma ja henki

Se viinapiru huutaa, et mä tankkaan sut hengilt

Omatunto ravistelee, mä skarppaan ku kerkiin

Mutta parempi puoli persoonast ei varmaan tuu messiin

Joten vuoristorata jatkaa laskuu

Mut jossain tulee raja paljonko paskaa mahtuu

Tän vaunun ja noitten kylmien kiskojen väliin

Kunnes suistun raiteilt ja viel kiskoen käsil

Sit hätäjarrut, mut se on jo liian myöhästä

Filmi silmien ohi ja pieni pieni pää pyörällä

Ihmettelen tätä pehmeen valkosta paikkaa

Tajuun heti kaiken ku katson teit alas

Matka jatkuu, mä tiedän mihin

Sinne kaikki mennään, toisil tie on pisin

Toisil lyhyt, voisit kysyy

Hiljaa itteltäs: «Mihin mennään?»

(Na-na naa-naa na-na na-naa

Na-na naa-na naa-na, na-na naa-na naa-na

Na-na na-naa na-na na-naa, naa-na naa-na-naa

Na-na naa-na)

Matka jatkuu, mä tiedän mihin

Sinne kaikki mennään, toisil tie on pisin

Toisil lyhyt, voisit kysyy

Hiljaa itteltäs: «Mihin mennään?»

Het dak van deze kleine plaats met de meest doordachte ogen

Van dag tot dag breng ik tijd door

Ik ontken helemaal niet dat het niet door ons komt

Je huis het gevaarlijkste is een broodmes

Nou, daar koken we

Dus ik probeer me in te spannen, ik gooi geen gat in de muren

Ik weet dat het geen tijd is om erin te gooien

De holtes uit het verleden moeten eerst worden afgedekt

Ik ren naar het licht, maar de tunnel is lang

Zelfs als je er komt, is het leven niet erger

Er is hoop op beter, je kunt zien dat de blauwe plekken genoeg zijn

Hoewel ik de schokken kan weerstaan, heb ik er nog steeds zin in

Heb je geen tijd om te vertrekken?

Ku altijd problemen, je bracht niet de lucht om op te drukken

Ik wil deze pijn een gezicht geven

Ik probeer niet tegen de wil in te handelen

Er zijn twee dwanghandelingen in het leven en een daarvan is gedaan

Ze zijn geboorte en dood, ik kan niet kennis maken met een ander

Daarom het dak naar voren, maar de godboard

Waarom gaat hoger worden door modder?

De reis gaat verder, ik weet waar

Iedereen gaat erheen, bij anderen is de weg het langst

Anders kort, je zou kunnen vragen

Rustig: "Waar gaan we heen?"

Van wat ik leef, noem ik het een schreeuw of een getto

Waar er zijn, is er een groot tijdsverschil

Ik spreek somber, of het nu cool of bang is

Toespraken nemen toe, zelfs als je een natte droom vertelt zonder clears

Ik schuw de middelen niet totdat ik een deken over mijn oren leg

Als een peuter, helemaal niet trollen onder de deken

En tegelijkertijd zie ik een donkere toekomst

Als een glimp uit de droom ze verdampt

Sombere gevoelens, hoewel ze uiteindelijk weer opzwellen

Verandert in een cynisch gevoel, altijd proevend

Even koud en vasthoudend gisteren

Geen tranen, want hoe we ook huilen, ze doen het niet

Geen zorgen uit de borst

Drank spoelt zorgen weg, luister naar je borst

Breekt het oppervlak van het hoofd wanneer de avonden rotten

Spaar de boot niet om te crashen, maar er is teveel hier

De reis gaat verder, ik weet waar

Iedereen gaat erheen, bij anderen is de weg het langst

Anders kort, je zou kunnen vragen

Rustig: "Waar gaan we heen?"

Tot op zekere hoogte hoop ik dat je de dagen hebt gemist

Even heb ik het gevoel dat ik er niets uit kan halen

Het eten smaakt niet lekker, de drank gaat er ook voor

Voor het oog van de dakspiegel bloeden ze vreemd genoeg ook

Er is een frame meer dan Karma en Spirit

Die wodkaschreeuw schreeuwt dat ik niet ga tanken

Geweten trilt, ik ben scherp

Maar de betere helft van de persoonlijkheid zal waarschijnlijk niet naar de beurs komen

Dus de achtbaan blijft dalen

Maar ergens zal er een grens zijn aan hoeveel stront er in past

Vandaag tussen de wagen en die koude rails

Tot ik ontspoor en nog steeds aan mijn hand trek

Zet de noodrem aan, maar het is te laat

De film is voorbij de ogen en een klein hoofdje op een fiets

Ik vraag me af over deze zachte witte vlek

Ik realiseer me meteen dat alles wat ik naar je kijk deed neer

De reis gaat verder, ik weet waar

Iedereen gaat erheen, bij anderen is de weg het langst

Anders kort, je zou kunnen vragen

Rustig: "Waar gaan we heen?"

(Na-na-na-na-na-na-na)

Na-na naa-na naa-na, na-na naa-na naa-na

Na-na na-na na-na na-na, na-na na-na-na

Na-na-na-na)

De reis gaat verder, ik weet waar

Iedereen gaat erheen, bij anderen is de weg het langst

Anders kort, je zou kunnen vragen

Rustig: "Waar gaan we heen?"