Wedding Bells (Bow Sessions) - Rover

My knees are in pain

I’m standing out there in the fog

My heart is in flame

Just a few feet away from your door

I’m guessing your voice

The weigh of your sigh fills the air

Feel I’ve been gone for fourty years

It’s been only four but full of tears

I covered miles to cease the pain

I held your picture in the rain

Expecting you to be the same

Poems and letters never came

I heard our wedding bells at dawn

Peaked through the window, are you there?

All I could see was my old chair

I whipped the steam, am I insane?

I saw a child beside the fire

His smile was yours, Oh would i dare

Presume the child was mine as well?

Presume the child was mine as well?

I hardly believed this was true

As I had conceived me and you

The ruins of my dream out of the blue

From deep thousand seas to heaven blue

The name on doorbell had been changed

A man had come to ruin the plan

My expectations are in vain

I stand alone to my old door

If I had known during the war

I’d still be dying in those plains

Now those wedding bells are gone

If I could use a magic spell

I’d be the man beside the child

Resting my soul for heaven sake

I fought for years in heavy shit

Starving to death, loosing my mates

Waiting to see you face to face

Oh I want to see you face to face

Oh…

Oh I want to see you face to face

Mijn knieën doen pijn

Ik sta daar in de mist

Mijn hart staat in vuur en vlam

Slechts een paar meter verwijderd van uw deur

Ik gok je stem

Het gewicht van je zucht vult de lucht

Voel dat ik al veertig jaar weg ben

Het zijn er pas vier, maar vol tranen

Ik heb kilometers afgelegd om de pijn te verzachten

Ik hield je foto in de regen

Verwachten dat je hetzelfde bent

Gedichten en brieven kwamen nooit

Ik hoorde onze trouwklokken bij zonsopgang

Door het raam gepiekt, ben je daar?

Het enige wat ik kon zien was mijn oude stoel

Ik heb de stoom geklopt, ben ik gek?

Ik zag een kind bij het vuur

Zijn glimlach was de jouwe, Oh zou ik durven?

Neem aan dat het kind ook van mij was?

Neem aan dat het kind ook van mij was?

Ik geloofde nauwelijks dat dit waar was

Zoals ik mij en jou had verwekt

De ruïnes van mijn droom uit het niets

Van diepe duizend zeeën tot hemelsblauw

De naam op de deurbel is gewijzigd

Er was een man gekomen om het plan te verpesten

Mijn verwachtingen zijn tevergeefs

Ik sta alleen voor mijn oude deur

Als ik het had geweten tijdens de oorlog

Ik zou nog steeds sterven in die vlakten

Nu zijn die trouwklokken weg

Als ik een toverspreuk zou kunnen gebruiken

Ik zou de man zijn naast het kind

Mijn ziel laten rusten in hemelsnaam

Ik heb jaren in zware shit gevochten

Verhongeren, mijn vrienden verliezen

Wachten om je van aangezicht tot aangezicht te zien

Oh, ik wil je van aangezicht tot aangezicht zien

Oh…

Oh, ik wil je van aangezicht tot aangezicht zien