Les Litanies De Satan (Fleurs Du Mal) - Rotting Christ

Ô toi, le plus savant et le plus beau des Anges

Dieu trahi par le sort et privé de louanges

Ô Prince de l’exil, à qui l’on a fait tort

Et qui, vaincu, toujours te redresses plus fort

Toi qui sais tout, grand roi des choses souterraines

Guérisseur familier des angoisses humaines

Toi qui, même aux lépreux, aux parias maudits

Enseignes par l’amour le goût du Paradis

Ô toi qui de la Mort, ta vieille et forte amante

Engendras l’Espérance, — une folle charmante!

Toi qui fais au proscrit ce regard calme et haut

Qui damne tout un peuple autour d’un échafaud

Toi qui sais en quels coins des terres envieuses

Le Dieu jaloux cacha les pierres précieuses

Ô Satan

Ô Satan, prends pitié de ma longue misère!

Ô Satan

Toi dont l’oeil clair connaît les profonds arsenaux

Où dort enseveli le peuple des métaux

Toi dont la large main cache les précipices

Au somnambule errant au bord des édifices

Ô Satan, prends pitié de ma longue misère!

Ô Satan

Ô Satan

O jij, de meest geleerde en de mooiste van de engelen

God verraden door het lot en beroofd van lof

O Prins van ballingschap, die onrecht is aangedaan

En die, verslagen, je altijd sterker doet opstaan

Jij die alles weet, grote koning van ondergrondse dingen

Bekende genezer van menselijke angsten

U die, zelfs voor melaatsen, voor vervloekte paria's?

Leer door liefde de smaak van de hemel

O jij die van de Dood, je oude en sterke minnaar

Verwekte Hope, - een charmante waanzinnige!

Jij die de bandiet die kalme en verheven blik geeft

Wie vervloekt een heel volk rond een steiger

Jij die weet in welke hoeken van de jaloerse landen

De jaloerse God verborg de edelstenen

O Satan

O Satan, heb medelijden met mijn lange ellende!

O Satan

Jij wiens heldere oog de diepe arsenalen kent

Waar de mensen van metalen werden begraven

Jij wiens brede hand de afgronden verbergt

Naar de zwervende slaapwandelaar aan de rand van de gebouwen

O Satan, heb medelijden met mijn lange ellende!

O Satan

O Satan