Muddy, Sam and Otis - Rod Stewart

I remember

When I was only seventeen

The bohemian poet

And dosciple of the streets

Or was I just a little kid

Searching for identity in '63

Heard it on the radio

On a cold December night

It came burning down the air waves

Like a savior’s shinin' light

All the way from the U.S.A.

Across the Atlantic far away

The magic came

The house began to rock

With Cupid and his bow

The hootchy kootchy man’s

Lonely harp began to blow

Little did I know that

nothing in my life

Would ever be the same

Stayed up all night

Playin' every 45

Tryin' to sound like you

Strummed my guitar in bed

Till my fingers bled

Tryin' to play like you

Thank you Muddy

For the sounds you made

Thank you, Sam, thank you, Otis

Thank you, Muddy

For the times we shared

And they carry on I saw Otis back in 1965

Tears in my eyes

As he sung «These Arms Of mine»

But angels needed a soul man

For the celestial blues band

They took him home (took you home)

Oh, what I’d give to see

That red mohair suit and hear

«Dock Of The Bay»

Or Sam in his two tone

Singin' «Bring It On Back Home»

What a show that would be

(*Repeat)

If I sound sentimental

It’s because this blue-eyed soul boys

Got so much respect

My gratitude to you

Runs deep, proud and true

I will never forget

Thank you Muddy

For the sounds you made

Thank you, Sam, thank you, Otis

Thank you, Muddy

For the times you gave

(**Repeat)

Thank you, Sam, thank you, Sam

Thank you, Otis, thank you, Muddy

You’ll never, never fade away …

Ik herinner

Toen ik nog maar zeventien was

De Boheemse dichter

En volgeling van de straten

Of was ik nog maar een klein kind

Zoeken naar identiteit in '63

Hoorde het op de radio

Op een koude decembernacht

Het kwam de luchtgolven afbranden

Als het stralende licht van een verlosser

Helemaal uit de V.S.

Ver weg over de Atlantische Oceaan

De magie kwam

Het huis begon te rocken

Met Cupido en zijn boog

De hootchy kootchy man's

Eenzame harp begon te blazen

Ik wist dat niet

niets in mijn leven

Zou ooit hetzelfde zijn

De hele nacht opgebleven

Speel elke 45

Probeer te klinken als jij

Tokkelde op mijn gitaar in bed

Tot mijn vingers bloeden

Probeer te spelen zoals jij

Bedankt Muddy

Voor de geluiden die je maakte

Bedankt, Sam, bedankt, Otis

Dankjewel, Muddy

Voor de tijden die we deelden

En ze gaan door. Ik zag Otis in 1965

Tranen in mijn ogen

Terwijl hij "These Arms Of mine" zong

Maar engelen hadden een zielsmens nodig

Voor de hemelse bluesband

Ze namen hem mee naar huis ( namen jou mee naar huis)

Oh, wat zou ik geven om te zien

Dat rode mohair pak en hoor

"Dok van de baai"

Of Sam in zijn two tone

Singin' "Bring It On Back Home"

Wat een show zou dat zijn

(*Herhalen)

Als ik sentimenteel klink

Het is omdat deze zielsjongens met blauwe ogen

Heb zo veel respect

Mijn dank aan jou

Gaat diep, trots en waar

Ik zal het nooit vergeten

Bedankt Muddy

Voor de geluiden die je maakte

Bedankt, Sam, bedankt, Otis

Dankjewel, Muddy

Voor de tijden die je gaf

(**Herhalen)

Bedankt, Sam, bedankt, Sam

Bedankt, Otis, bedankt, Muddy

Je zult nooit, nooit vervagen...