The Star Spangled Banner (Chorale) - Robert Shaw Chorale

O say, can you see, by the dawn’s early light

What so proudly we hail’d at the twilight’s last gleaming?

Whose broad stripes and bright stars, thro' the perilous fight

O’er the ramparts we watch’d, were so gallantly streaming?

And the rockets' red glare, the bombs bursting in air

Gave proof thro' the night that our flag was still there

O say, does that star-spangled banner yet wave

O’er the land of the free and the home of the brave?

On the shore dimly seen thro' the mists of the deep

Where the foe’s haughty host in dread silence reposes

What is that which the breeze, o’er the towering steep

As it fitfully blows, half conceals, half discloses?

Now it catches the gleam of the morning’s first beam

In full glory reflected, now shines on the stream:

'Tis the star-spangled banner: O, long may it wave

O’er the land of the free and the home of the brave!

And where is that band who so vauntingly swore

That the havoc of war and the battle’s confusion

A home and a country should leave us no more?

Their blood has wash’d out their foul footsteps' pollution

No refuge could save the hireling and slave

From the terror of flight or the gloom of the grave:

And the star-spangled banner in triumph doth wave

O’er the land of the free and the home of the brave

O thus be it ever when free-men shall stand

Between their lov’d home and the war’s desolation;

Blest with vict’ry and peace, may the heav’n-rescued land

Praise the Pow’r that hath made and preserv’d us a nation!

Then conquer we must, when our cause it is just

And this be our motto: «In God is our trust!»

And the star-spangled banner in triumph shall wave

O’er the land of the free and the home of the brave!

O zeg, kun je zien, bij het vroege licht van de dageraad?

Wat hebben we zo trots begroet bij de laatste glans van de schemering?

Wiens brede strepen en heldere sterren, door de gevaarlijke strijd?

Waren de wallen waar we naar keken zo dapper?

En de rode gloed van de raketten, de bommen die in de lucht barsten

Gaf de hele nacht bewijs dat onze vlag er nog was

O zeg, zwaait die met sterren bezaaide banner al?

O'er het land van de vrijen en het huis van de dapperen?

Aan de kust vaag gezien door de nevelen van de diepte

Waar de hooghartige gastheer van de vijand in angstaanjagende stilte rust

Wat is dat wat de bries, o'er de torenhoge steile?

Zoals het waait, half verbergt, half onthult?

Nu vangt het de glans van de eerste straal van de ochtend

In volle glorie weerspiegeld, schijnt nu op de stream:

'Dit is de met sterren bezaaide banner: O, lang mag het zwaaien'

O'er het land van de vrijen en het huis van de dapperen!

En waar is die band die zo trots zwoer?

Dat de verwoesting van de oorlog en de verwarring van de strijd

Een thuis en een land mogen ons niet meer verlaten?

Hun bloed heeft de vervuiling van hun vuile voetstappen weggewassen

Geen enkel toevluchtsoord kon de huurling en slaaf redden

Van de verschrikking van de vlucht of de somberheid van het graf:

En de met sterren bezaaide banner in triomf doth wave

O'er het land van de vrijen en het huis van de dapperen

O zo zij het ooit wanneer vrije mensen zullen staan

Tussen hun geliefde huis en de verlatenheid van de oorlog;

Gezegend met overwinning en vrede, moge het door de hemel geredde land

Prijs de Pow'r die ons een natie heeft gemaakt en behouden!

Dan moeten we overwinnen, als het onze zaak is, is het gewoon

En dit is ons motto: «Op God is ons vertrouwen!»

En de met sterren bezaaide banier in triomf zal zwaaien

O'er het land van de vrijen en het huis van de dapperen!