Curtain Call - Roam

His streets were paved with gold

Til his heart broke in the mould

He tried to fix it, he tried to fix it

She knows and still pretends

She’s seen the bitter end

And it don’t look good

Now I’m falling into place

With grey skies and bitter aches

And it felt like such a waste

But I won’t let it happen again

I’m waiting, I’m waiting

I’m waiting for this to fall

I’m waiting, I’m waiting

So make this your curtain call

Salt and gasoline

All the pieces that he needed to keep things alive

His own worst enemy

The spark he tried to keep from setting words alight

Emptied a half-filled cup

No scented roses up

Dead roses up

Now I’m falling into place

With grey skies and bitter aches

And it felt like such a waste

But I won’t let it happen again

I’m waiting, I’m waiting

I’m waiting for this to fall

I’m waiting, I’m waiting

So make this your curtain call

So he walks alone

All he’s ever known

Is lying on the floor again

If he let it go, would she ever know?

Would it be the way it was before again?

Now I’m falling into place

With grey skies and bitter aches

And it felt like such a waste

But I won’t let it happen again

I’m waiting, I’m waiting

I’m waiting for this to fall

I’m waiting, I’m waiting

So make this your curtain call

I’m waiting, I’m waiting

And it felt like such a waste

I’m waiting, I’m waiting

Now I’m falling into place

I’m waiting, I’m waiting

I’m waiting for this to fall

I’m waiting, I’m waiting

So make this your curtain call

Zijn straten waren geplaveid met goud

Tot zijn hart brak in de mal

Hij probeerde het te repareren, hij probeerde het te repareren

Ze weet het en doet nog steeds alsof

Ze heeft het bittere einde gezien

En het ziet er niet goed uit

Nu val ik op mijn plek

Met grijze luchten en bittere pijnen

En het voelde als zo'n verspilling

Maar ik laat het niet nog een keer gebeuren

Ik wacht, ik wacht

Ik wacht tot dit valt

Ik wacht, ik wacht

Dus maak dit uw gordijnoproep

Zout en benzine

Alle stukjes die hij nodig had om dingen in leven te houden

Zijn eigen ergste vijand

De vonk die hij probeerde te voorkomen om woorden in brand te steken

Een half gevulde beker leeggemaakt

Geen geurende rozen omhoog

Dode rozen omhoog

Nu val ik op mijn plek

Met grijze luchten en bittere pijnen

En het voelde als zo'n verspilling

Maar ik laat het niet nog een keer gebeuren

Ik wacht, ik wacht

Ik wacht tot dit valt

Ik wacht, ik wacht

Dus maak dit uw gordijnoproep

Dus hij loopt alleen

Alles wat hij ooit heeft gekend

Ligt weer op de grond

Als hij het loslaat, zou ze het dan ooit weten?

Zou het weer zijn zoals het was?

Nu val ik op mijn plek

Met grijze luchten en bittere pijnen

En het voelde als zo'n verspilling

Maar ik laat het niet nog een keer gebeuren

Ik wacht, ik wacht

Ik wacht tot dit valt

Ik wacht, ik wacht

Dus maak dit uw gordijnoproep

Ik wacht, ik wacht

En het voelde als zo'n verspilling

Ik wacht, ik wacht

Nu val ik op mijn plek

Ik wacht, ik wacht

Ik wacht tot dit valt

Ik wacht, ik wacht

Dus maak dit uw gordijnoproep