Shangrilá - Rita Lee

De repente eu me vejo

Amarelada, bodeada, sem ninguém

Nessas horas aparece a preguiça

A vontade de sumir, de vez

Se me der na telha sou capaz

De enlouquecer

E mandar tudo pr´aquele lugar

E fugir com você pra Shangrilá

E me deixar levar

Por um beijo eterno

Por seu corpo envolvente

Mais quente que o inferno

Plots zie ik mezelf

Geelachtig, geflankeerd, zonder iemand

Op deze momenten verschijnt luiheid

Het verlangen om voor eens en voor altijd te verdwijnen

Als je me de tegel geeft, kan ik

gek worden

En stuur alles naar die plek

En ren weg met jou naar Shangrilá

En laat me gaan

Voor een eeuwige kus

Voor je omhullende lichaam

Heter dan de hel