Widow's Walk - Richard Thompson

Six in the morning she’s up there

Up on the Widow’s Walk

Pacing the deck, eyes seaward

Up on the Widow’s Walk

Maybe it’s today, she says

I’ll let the fancy tempt me

She searches for a sign of a ship

But the sea is cold and empty

Lost at sea, they said he was

Never found a trace

Still she scans the horizon

Still her footsteps pace

She fell for his puppy eyes

His face chapped and battered

Most days he was rude or drunk

But charming when it mattered

But he’s never coming back to her

He’s never coming back

Always a thimble of hope, she says

But he’s never coming back

A short fuse and a hammer fist

He could reduce a bar to rubble

The sea was the best place for him

Kept him out of trouble

In the back of her mind she wonders

Does he have another life?

Shanghai, a new passport

Three kids and a wife?

Six in the morning she’s up there

Up on the Widow’s Walk

Pacing the deck, eyes seaward

Up on the Widow’s Walk

Zes uur 's ochtends is ze daar

Op de weduwenwandeling

Pacing het dek, ogen zeewaarts

Op de weduwenwandeling

Misschien is het vandaag, zegt ze

Ik laat de fantasie me verleiden

Ze zoekt naar een teken van een schip

Maar de zee is koud en leeg

Verdwaald op zee, zeiden ze dat hij was

Nooit een spoor gevonden

Toch scant ze de horizon

Nog steeds haar voetstappen tempo

Ze viel voor zijn puppyogen

Zijn gezicht was gebarsten en gehavend

De meeste dagen was hij onbeleefd of dronken

Maar charmant als het er toe deed

Maar hij komt nooit meer bij haar terug

Hij komt nooit meer terug

Altijd een vingerhoedje hoop, zegt ze

Maar hij komt nooit meer terug

Een kort lontje en een hamervuist

Hij kon een staaf reduceren tot puin

De zee was de beste plek voor hem

Hield hem uit de problemen

In haar achterhoofd vraagt ​​ze zich af

Heeft hij een ander leven?

Shanghai, een nieuw paspoort

Drie kinderen en een vrouw?

Zes uur 's ochtends is ze daar

Op de weduwenwandeling

Pacing het dek, ogen zeewaarts

Op de weduwenwandeling