The Fortress - Richard Thompson

One day, the ceiling falls in on you

Your more than perfect world

Has suddenly come unglued

There you are

One day, your fortress is so much dust

The friends you thought you knew

Have all betrayed your trust

There you are

Head over heels, nothing to cling to

Struck down dumb, no muses to sing to

Four winds blow you, lift you, fling you

Into the sky…

You’re no John Wayne, you’re no gun slinger

You thought you had the whole world

Wrapped around your finger

You always said: «It was the song and not the singer»

After all…

You set your own wake

You thought that that was clever

You staked your bets on living forever

Forever, forever, forever, forever

But after all…

You were bound to fall

You were bound to fall

One day, trouble will seek you out

You can run and you can hide

But your life is up the spout

And there you are

One day, nothing makes sense at all

Your career’s slow suicide

Your brain has hit the wall

There you are

Spinning around on a carousel of voices

Talking in tongues a hundred James Joyces

Screaming in your head as if you need choices

After all…

You’re no John Wayne, you’re no gun slinger

You thought you had the whole world

Wrapped around your finger

You always said: «It was the song and not the singer»

After all…

You set your own wake

You thought that that was clever

You staked your bets on living forever

Forever, forever, forever, forever

But after all…

You were bound to fall

You were bound to fall

Op een dag valt het plafond op je af

Jouw meer dan perfecte wereld

Is plotseling losgekomen

Daar ben je

Op een dag is je fort zo veel stof

De vrienden die je dacht te kennen

Hebben allemaal je vertrouwen geschonden

Daar ben je

Tot over je oren, niets om je aan vast te klampen

Met stomheid geslagen, geen muzen om voor te zingen

Vier winden blazen je, heffen je op, gooien je weg

In de lucht…

Je bent geen John Wayne, je bent geen slingeraar

Je dacht dat je de hele wereld had

Om je vinger gewikkeld

Je zei altijd: "Het was het lied en niet de zanger"

Ten slotte…

Je stelt je eigen wake in

Je dacht dat dat slim was

Je hebt ingezet op een eeuwig leven

Voor altijd, voor altijd, voor altijd, voor altijd

Maar tenslotte…

Je zou zeker vallen

Je zou zeker vallen

Op een dag zullen problemen je opzoeken

Je kunt rennen en je kunt je verbergen

Maar je leven staat op zijn kop

En daar ben je

Op een dag heeft helemaal niets meer zin

De langzame zelfmoord van je carrière

Je brein heeft de muur geraakt

Daar ben je

Ronddraaien op een carrousel van stemmen

Praten in tongen honderd James Joyces

Schreeuwen in je hoofd alsof je keuzes nodig hebt

Ten slotte…

Je bent geen John Wayne, je bent geen slingeraar

Je dacht dat je de hele wereld had

Om je vinger gewikkeld

Je zei altijd: "Het was het lied en niet de zanger"

Ten slotte…

Je stelt je eigen wake in

Je dacht dat dat slim was

Je hebt ingezet op een eeuwig leven

Voor altijd, voor altijd, voor altijd, voor altijd

Maar tenslotte…

Je zou zeker vallen

Je zou zeker vallen