KFC - Richard Swift

Hello, America

This is Doble Finepennies a representative of Nomozene

A few weeks ago I was commissioned to write a song about customer service

Unfortunately I’m not smart enough to write good a song about customer service

So instead I’ve decided to tell you a story about diarrhea

When I was seventeen or eighteen I worked for a fast food chain that fried

chicken

I can’t tell you what the name of the restaurant was but it rhymd with

pentacube hide pickn

After I tired of my job there, and Jojo’s, I went to pick up my last check

As I arrived, I was greeted with a new fried chicken wrap

Not wanting to be rude, I quickly ate the wrap

I gathered my check and drove my 1995 baby blue Chevy Cavalier home

About three hours later, that’s when it hit me--

THE FOOD POISONING

My God it was terrible

I prayed to a God I don’t even believe in

«Take my life!»

Of course he didn’t answer me

All I could do was eat frozen grapes, which sat gently in a bowl on my fevered

chest

I cried and cried into the cold night

«My God!

Take my life!

Take my Goddamned life, you bearded spaceman!»

No answer

Have you ever been so sick of vomit and diarrhea that you just want to die?

I’ve never wanted to die until about ten years after this story

I lived in Long Beach and had a bout of depression but that’s besides the point

Hallo, Amerika

Dit is Doble Finepennies, een vertegenwoordiger van Nomozene

Een paar weken geleden kreeg ik de opdracht om een ​​nummer te schrijven over klantenservice

Helaas ben ik niet slim genoeg om een ​​goed nummer over klantenservice te schrijven

Daarom heb ik besloten om je een verhaal te vertellen over diarree

Toen ik zeventien of achttien was, werkte ik voor een fastfoodketen die frituurde

kip

Ik kan je niet vertellen wat de naam van het restaurant was, maar het rijmde met

pentakubus verbergen pickn

Nadat ik moe was van mijn baan daar, en die van Jojo, ging ik mijn laatste cheque ophalen

Toen ik aankwam, werd ik begroet met een nieuwe wrap met gefrituurde kip

Omdat ik niet onbeleefd wilde zijn, at ik snel de wrap

Ik verzamelde mijn cheque en reed mijn babyblauwe Chevy Cavalier uit 1995 naar huis

Ongeveer drie uur later drong het tot me door...

DE VOEDSELVERGIFTIGING

Mijn God, het was verschrikkelijk

Ik bad tot een God waar ik niet eens in geloof

"Neem mijn leven!"

Natuurlijk gaf hij me geen antwoord

Het enige wat ik kon doen was bevroren druiven eten, die zachtjes in een kom op mijn koortsige

borst

Ik huilde en huilde de koude nacht in

"Mijn God!

Neem mijn leven!

Neem mijn verdomde leven, jij bebaarde ruimtevaarder!»

Geen antwoord

Ben je ooit zo ziek geweest van braaksel en diarree dat je gewoon dood wilt?

Ik heb nooit willen sterven tot ongeveer tien jaar na dit verhaal

Ik woonde in Long Beach en had een depressie, maar dat terzijde